تاثیر هنر چین بر مصورسازی کتب در عصر ایلخانان (۷۵۶-۶۶۳ ق)

با سلطه مغولان بر ایران در قرن هفتم، روابط هنری ایران و چین دگرگون می گردد که نمود بارز آن را در کتب مصور شده در این عصر می توان شاهد بود. هنر مصورسازی کتاب ها در عصر ایلخانان، مملو از تاثیرات مختلف هنر شرق دور، به ویژه دوره «یوان» و «سونگ» چین است، زیرا حکم رانان هنردوست ایلخانی از جمله غازان خان (۷۰۳-۶۹۴ ق) و الجایتو (۷۱۶-۷۰۳ ق) و درباریان هنرمندپروری هم چون خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی، به تسهیل رواج سبک های هنری چین پرداختند. پرسش مطرح شده بر این قرار دارد که اوضاع مصورسازی کتب در این عصر چگونه و به چه میزان هنر چین بر آن تاثیرگذار بوده است؟ (سوال) به دنبال استقبال دربار از هنر مصورسازی کتب و علاقه به سبک های نگارگری شرق دور، مصورسازی و رنگ آمیزی و ترکیب خطوط و ترسیم بعضی از حیوانات و پدیده های ذی روح که تا پیش از آن در فرهنگ ایرانی و اسلامی سابقه نداشت، در اجزا و عناصر نگارگری ایرانی وارد و تصاویری نشات گرفته از ویژگی های صور مغولی در آثاری هم چون منافع الحیوان، شاهنامه و جامع التواریخ معمول گردید. (فرضیه) ازاین رو، نوشته حاضر بر آن است تا با روش توصیفی– تحلیلی و با تکیه به تصاویر بر جای مانده از کتب مصور شده در کارگاه ها و کتابخانه های سلطنتی، (روش) به بررسی تاثیر سبک های هنری چین بر آثار خلق شده در عصر ایلخانی پرداخته و واکنش این هنرمندان را نسبت به این عنصر جدیدالورود مورد مداقه قرار داده و به هدف پیش گفته دست یابد (هدف) که حاصل آن بررسی میزان و ذکر نمونه هایی از این پذیرش هنری و تغییر در سبک های نگارگری ایرانی است. (یافته)