بررسی حقوق شهروندی در حوزه محیط زیست شهری از دیدگاه مدیریت شهری

گسترش بی رویه و بی ضابطه شهرها، داد و ستد قانون شهر و تجاوز به جنگل ها و منابع طبیعی رفتاری دور از تمدن و خطایی نابخشودنی است. هر شهروند حق دارد که از محیط زیست سالم و پاک برخوردار گردد. اما متاسفانه به دلایلی مانند رشد بی رویه جعیت در شهر ها و افزایش فعالیت واحد های صنعتی ,محیط زیست شهری با تهدیداتی جدی مواجه است. ایجاد آلودگی به هر شکل آن ازجمله آلودگی های, آب, هوا, پسماندها, آلودگی های صوتی, تخریب فضای سبز و غیره, سلامتی روحی, روانی و جسمی شهروندان را به خطر می اندازد و اصلی ترین حقوق شهروندی را که همانا حق حیات و سلامتی است با خطر جدی مواجه می سازد. حقوق شهروندی مشارکت ورزی افراد در شهرسازی، مدیریت شهری و کوشش برای برقراری حاکمیت قانون و حذف مدیران ناشایسته است. شهروندسازی و حرکت به سوی یک نظام قانونی کارآمد، شفاف و جامع مسیر رسیدن به شهرهای عدالت محور، قانون مدار، امن و سازگار با محیط را فراهم می کند. هدف مقاله حاضر بررسی حقوق شهروندی در حوزه محیط زیست شهری از دیدگاه مدیریت شهری می باشد. آموزش محیط زیست بخش بنیادین این پایگاه دفاعی است. هدف آموزش باید پیشگیری از اقدامات مخرب باشد. زیرا هزینه ای که جهت درمان تخریب پرداخته می گردد. چندین برابر هزینه پیشگیری است. فرهنگ عامل تعیین کننده رفتارهای افراد در یک جامعه است و رفتارهای زیست محیطی تک تک افراد نشاتگرفته از این عامل مهم می باشد. از دیدگاه قانونگذار ایرانی حقوق شهروندی یک امتیاز است که به اتباع کشور در محدوده مرزها داده می شود، ولی حقوق شهروندی از دیدگاه محیط زیست را نمی توان محدود به مرز نمود زیرا محیط زیست مرزها را در می نوردد.