تبیین معماری پایدار مبتنی بر سیستم های ساخت دیجیتال

چکیده: بیان مساله: ساخت و ساز یک فعالیت پیچیده است که با سطوح بالای سرمایه گذاری ، مدت زمان تحویل نسبتا طولانی ، خطرات ،حجم بالای ضایعات ، منابع و مصالح زیاد را نیاز دارد. علیرغم اهمیت پایداری عملکرد ضعیف در اجرای صحیح در بخش های مختلف ساخت وجود دارد پس نیاز است مهارت ها و فناوری های نوین که میتوانند حجم زیادی از وظایف و فرایندها را بر عهده بگیرد مشخص شود. هدف پژوهش: دیجیتالی شدن در صنعت ساخت باید در سطح استراتژی باید انجام شود که نیاز به یک پروتکل جامع تغییر مدیریت دارد. پس رویکرد سیستم دیجیتالی شامل چه مواردی می شود؟ این مطالعه استدلالی را برای مزیت استفاده از روشهای مختلف دیجیتال ساخت که بر اقتصاد و پایداری اثر میگذارد ارائه می دهد وعناصر و الگوهای دیجیتالی را فهرست بندی میکند. روش پژوهش: این پژوهش با مرور ۵۰ پژوهش معتبر مرتبط با سیستم های ساخت دیجیتال بین سالهای ۲۰۱۵ الی ۲۰۲۱ از طریق تحلیل محتوا بصورت نظامند به مولفه های موثر در این حوزه پرداخته و نسبت به میزان کاهش مصرف انرژی بصورت کاربردی میپردازد. نتیجه گیری: الگوی استفاده از تکنولوژی های نوین در زمینه نرم افزار و رباتیک در ساخت وسازبرای کاهش هزینه و بهبود بهره وری که همواره با کمبود نیروی متخصص، دوباره کاری ، ملاحظات زیست محیطی ،اقتصادی، ایمنی و کاهش حوادث در سایتهای ساختمانی برای رسیدن به پایداری دلایلی است که در صنعت ساخت وساز به طور فزاینده ای از دیجیتالی شدن برای کارهای تدارکاتی و مونتاژ استفاده گردد تا پایداری و بهبود عملکرد ساختمان را در بر داشته باشد.