بررسی شدت وزش نسیم دریا و تاثیر آن بر ضخامت لایه مرزی (مطالعه موردی: بندر چابهار)

چکیده نسیم دریا گردشی محلی است که در مناطق ساخلی رخ می دهد. این پدیده، نتیجه اختلاف حرارتی خشکی و دریاست و گرادیان دمای محلی در نزدیک ساحل، رفتار نسیم دریا را مشخص می کند. نسیم دریا می تواند باعث تسکین هوای گرم طاقت فرسا، ایجاد رعد و برق، ایجاد رطوبت برای مه شود و ممکن است منجر به بهبود یا کاهش کیفیت هوا در نزدیکی سطح زمین شود. هدف این پژوهش بررسی وزش نسیم دریا و خشکی در ایام گرم و سرد سال و تاثیر آن بر ضخامت لایه مرزی در بندر چابهار می باشد. در این پژوهش برای ارتباط بین ارتفاع لایه مرزی و وزش نسیم دریا، ابتدا روزهای با شرایط وزش نسیم دریا با استفاده از داده های ایستگاه سینوپتیک چابهار مشخص شدند و دو روز، یکی روز ۵ مارس ( نماینده زمستان) روز دیگری، روز ۵ می (نماینده تابستان) در سال ۲۰۰۳ برای وزش نسیم دریا انتخاب شدند و سپس با توجه به مدل جوی آلودگی هوا (TAPM)، این روزها مدلسازی شدند. همچنین برای روزهای برگزیده سه نقطه یکی در فاصله ۱.۵کیلومتری ایستگاه سینوپتیک در ساحل چابهار و دو نقطه دیگر،یکی در فاصله ۵۵ کیلومتری فراساحل و دیگری در فاصله ۵۵ کیلومتری خشکی درنظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که ارتفاع لایه مرزی بر روی سطح دریا در ماه مارس نسبت به ماه می بیشتر می باشد در حالی که در سطح خشکی ارتفاع لایه مرزی در ماه می بیشتر از ماه مارس می باشد. میانگین ارتفاع لایه مرزی سه نقطه خشکی، ایستگاه چابهار و فراساحل در ماه می ۲۶۰ متر است در حالی که میانگین ارتفاع لایه مرزی سه نقطه ذکر شده در ماه مارس ۴۳۱ متر می باشد. همچنین میانگین سرعت باد در سه نقطه بررسی شده در ماه می ۴.۴۱ متر بر ثانیه و در ماه مارس ۳.۱۶ متر بر ثانیه می باشد. بنابر این با توجه به اینکه سرعت باد در ماه مارس کمتر از ماه می باشد و ارتفاع لایه مرزی آن بیشتر از ماه می می باشد می توان نتیجه گرفت که سرعت باد با ارتفاع لایه مرزی رابطه معکوس دارد و با افزایش سرعت باد ارتفاع لایه مرزی کاهش می یابد.