بررسی آثار تربیتی کار از منظر نهج البلاغه

انسان در هر حالی که باشد، برای بقای خود به غذا ، لباس ، مسکن و لوازم دیگر زندگی نیاز دارد و هر کس به تناسب رشد فکری و اجتماعی که یافته سعی می کند نیازمندی های خود را از راه هایی هر چه سهل تر با کمیت هر چه بیش تر و کیفیت هر چه بهتر تامین نماید.از این رو تا آن جا که می دانیم همه جا و همه وقت مسئله ی کار از مسائل مهم و ضروری زندگی بشر به حساب می آمده و هنوز هم به حساب می آید و این مسئله در تمام دوران های زندگی آدمیان از مسائل اصلی مورد توجه افراد و ملت ها بوده است.امیرالمومنین (ع) اصول و موازین کار و تلاش را در کتاب گران بهای خود نهج البلاغه بیان کرده اند و خود نیز همواره در مسیر احیا و آبادانی جامعه کوشیده اند و حتی در زمان خلافت خود نیز از کار و تلاش غافل نشده اند.این پژوهش بر اساس مطالب کتاب نهج البلاغه و کتب مرتبط با آن ، به شیوه ای توصیفی انجام شده است تا جایگاه کار و آثار تربیتی آن را بر اساس آموزه های نهجالبلاغه بیان کند.سخنان گهر بار مولی الموحدین در گنجینه ی شگرف نهج البلاغه حکایت از این دارد که کار در اندیشه ی امام علی(ع) دارای جایگاه والایی است و برای آن می توان آثار تربیتی از جمله تندرستی ، عزت نفس و کرامت نفس و ... برشمرد ، همچنین با بهره گیری از آموزه های نهج البلاغه و اندیشه های برخی از اندیشمندان، درباره ی تعریف و تبیین مفهوم کار ، جایگاه کار و ...بررسی انجام شده است.