ارتباط روابط والدین در خانواده با میزان پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

هدف اساسی از انجام پژوهش حاضر، ارتباط روابط والدین در خانواده با میزان پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مدارس ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در مدارس شهر اسلامیه در سال تحصلی ۱۳۹۹- ۱۴۰۰ به تعداد ۱۳۰ نفر بودند که ازاین بین با روش نمونه گیری تصادفی و بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۴۰۰ نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر مقیاس پیشرفت تحصیلی و مقیاس سنجش خانواده بود. داده ها با استفاده ازضریب همبستگی پیرسون و به وسیله نرم افزار Spss نسخه ۲۵ مورد تجزیه و تحلیل داده ها قرارگرفتند. نتایج نشان داد میانگین مربوط به عملکرد تحصیلی (۱۰۰/۴۶) و میانگین مربوط به ارتباط والدین در خانواده (۱۸۵/۴۴) می باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون معنی داری ضریب همبستگی پیرسون بین ارتباط والدین در خانواده و عملکرد تحصیلی دانش آموزان نشان داد با سطح اطمینان ۹۹ درصد بین ارتباط والدین در خانواده با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. .(r=-۰/۴۰,p<۰/۰۱) لذا همبستگی بین ابعاد عملکرد خانواده با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ۰/۴۳ می باشد و مجذور همبستگی تعدیل شده برابر ۰/۱۹ است. به بیان دیگر در حدود ۱۹درصد از واریانس متغیر پیشرفت تحصیلی بر مبنای عملکرد خانواده قابل تبیین است. لذا می توان نتیجه گرفت روابط والدین در خانواده نقش بسزایی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد.