قرارداد در فضای مجازی در حقوق ایران

تجارت الکترونیکی روشی است که به وسیله آن اطلاعات، محصولات و خدمات از طریق شبکه های ارتباط کامپیوتری خرید و فروش میشود. تجارت الکترونیک عملیاتی را که در انجام معاملات بطور دستی و با استفاده از کاغذ صورت می گیرد به حالت الکترونیکی در می آورد. انعقاد قرارداد در فضای الکترونیکی تقریبا مشابه با انعقاد آن در دنیای واقعی است و از لحاظ ماهوی تفاوتی با قراردادهای سنتی ندارد، لذا وجود شرایط اساسی صحت معاملات که در ماده ۱۹۰ به بعد قانون مدنی مقرر گردیده ضروری است. اما در این میان با توجه به فاصله میان متعاقدین و زمان های متفاوت ایجاب و قبول و با توجه به آثار فراوان زمان و مکان تشکیل عقد بررسی و تعیین زمان و مکان انعقاد عقد ضروری به نظر می رسد. همچنین وجود برخی عقود در نظام همچنین حقوقی ایران که علاوه بر شرایط اساسی صحت معاملات شرایط صوری دیگری که در قانون برای آن مقرر گردیده و به عقود تشریفاتی موسوم گشته است. با توجه به سرعت و دقت معاملات الکترونیکی فراگیر شدن آن به امکان انعقاد این عقود به شیوه ای الکترونیکی نیز می پردازیم.