تاثیر نقش وابستگی مکانی و پیوندهای اجتماعی در دلبستگی به مکان، مطالعه موردی: شهرک نیشکر اهواز

چکیده چگونگی رابطه انسان و مکان، بنا به نگرش و کیفیت مکان، ابعاد متفاوت دارد. وجهی از این رابطه برخاسته از انسان و ابعاد جسمانی و روانی او است. روانشناسی محیط، تعامل عاطفی بین انسان و مکان را تحت عنوان، « دلبستگی به مکان » مورد مطالعه قرار داده است، و به دنبال آن است که علاوه بر حس رضایت از محل سکونت، حس تعلق، امنیت، هویت و ادراک محیطی را در انسان تقویت نماید. از آنجا که ارتقاء حس دلبستگی به مکان از ضرورتهای عصر حاضر در برنامه ریزی برای طراحی واحدهای مسکونی است. هدف تحقیق حاضر شناخت ابعاد پیوند بین انسان و مکان و عوامل موثر بر حس دلبستگی به مکان است. در این پژوهش که عمدتا با رویکرد کیفی و با استفاده از روش پیمایشی- همبستگی انجام گرفته است تلاش شده پس از مرور مباحث نظری با آزمون شاخص ها در قالب یک مطالعه موردی نتایج قابل استناد تری به دست آید؛ در این راستا با هدف شناخت مولفه های کیفی که منجر به ارتقای حس دلبستگی به مکان گردیده به ارزیابی این مولفه ها در شهرک نیشکر پرداخته است. بدین منظور ۱۰۰ پرسشنامه تهیه شده است. پرسش شوندگان از ساکنان مجموعه مسکونی شرکت توسعه نیشکر اهواز می باشند. جهت تحلیل و اثبات فرضیه از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد شاخص های کالبدی، روانشناختی و عملکردی به ترتیب بیشترین تاثیر را در حس دلبستگی به مکان در ساکنین منازل نیشکر داشته است.