بررسی ارتباط بین سندرم پاهای بی قرار و افسردگی در سالمندان

مقدمه: افسردگی یک بیماری مزمن و شایع در میان سالمندان است. یکی از عوامل خطر احتمالی برای ابتلای به افسردگی، سندرم پاهای بی قرار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سندرم پاهای بی قرار و افسردگی در سالمندان انجام یافته است. روش: این مطالعه مورد-شاهدی در سال ۱۳۹۴ در ۳۵۰ نفر از سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سقز که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند، انجام یافت. با استفاده از پرسشنامه افسردگی سالمندان (GDS)، نمونه ها بر اساس داشتن یا نداشتن افسردگی و همچنین همسان سازی از نظر سن، جنس، تحصیلات و شاخص توده بدنی همسان به دو گروه افسرده (۱۷۵ نفر) و غیرافسرده (۱۷۵ نفر) تقسیم شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه سندرم پاهای بی قرار (IRLSS)، افراد مبتلابه سندرم پاهای بی قرار شناسایی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در نسخه ۱۸ نرم افزارSPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای آماری من ویتنی-یو، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که ۳۷ نفر (۲۱/۱درصد) از افراد افسرده و ۱۳ نفر (۷/۴درصد) از افراد غیرافسرده به سندرم پاهای بی قرار مبتلا بودند. بین سندرم پاهای بی قرار با افسردگی ارتباط معنی داری وجود داشت. شانس سندرم پاهای بی قرار در افراد افسرده ۳/۳۴برابر افراد غیرافسرده بود(p-value=۰.۰۰۱, OR=۳.۳۴, CI ۹۵%=۱.۷۱-۶.۵۳ )همچنین میزان ابتلا به سندرم پاهای بی قرار در زنان به طور معنی داری بیش تر از مردان بود (۰/۰۰۴=p). نتیجه گیری: بین سندرم پاهای بی قرار با افسردگی در سالمندان ارتباط وجود دارد و با توجه به شیوع نسبتا بالای سندرم پاهای بی قرار و ارتباط آن با افسردگی، اجرای روشهای غربالگری جهت شناسایی افراد مبتلا و پیش گیری از آن جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش علائم افسردگی سالمندان ضروری به نظر می رسد.