نواحی جنوبی دریای مازندران در سنت زرتشتی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 176
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHIST-12-48_001
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1400
چکیده مقاله:
نواحی جنوبی دریای مازندران در سنت زرتشتی
پدرام جم[۱]
چکیده
یکی از تصورات رایج در تحقیقات علمی دو سده اخیر آن است که سرزمین جنوب دریای مازندران در سنت زرتشتی، ماوای دیوان و دروجان بوده. این تصور در برخی از وقایع تاریخی همچون چیرگی اریه ها بر مردمان بومی و جدال دین زرتشتی با دین بومی آن سرزمین ریشه دارد. تحقیق حاضر به شکل گیری و تحول این تصویر می پردازد، عوامل پدید آورنده آن را بررسی می کند و برای سنجش اعتبار آن، توصیف این مناطق را در سنت زرتشتی بازمی نمایاند. این تحقیق نشان می دهد که در متون زرتشتی، گیلان و مازندران نه جایگاه دیوان، بلکه مامن دین کهن و پناهگاه ایرانیان تصور شده است. دیدگاه منفی درباره این نواحی، پدیده ای جدید در تحقیقات ایران شناسی است و بنیادی در سنت زرتشتی ندارد.
واژه های کلیدی: نواحی جنوب دریای مازندران، سنت زرتشتی، اوستا، متون فارسی میانه زرتشتی، گیلان، مازندران، ورنه
[۱]. استادیار گروه تاریخ دانشگاه فردوسی، مشهد
تاریخ دریافت : ۸/۹/۱۴۰۰- تاریخ تایید ۲۳/۹/۱۴۰۰
کلیدواژه ها:
southern littoral of the Caspian Sea ، Zoroastrian tradition ، Avesta ، Zoroastrian Middle Persian texts ، Gilan ، Mazanadarn ، Varena ، نواحی جنوب دریای مازندران ، سنت زرتشتی ، اوستا ، متون فارسی میانه زرتشتی ، گیلان ، مازندران ، ورنه
نویسندگان
پدرام جم
Ferdowsi University of Mashhad
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :