بررسی جرایم تخریب سایبری در حقوق جزا و رویه قضایی

جرم اخلال و تخریب در داده های رایانه ای یکی از انواع مهم جرایم رایانه ای است که به دلیل تمایز قابل توجه آن با تخریب سنتی در سال های اخیر به عنوان معضلی جدید توجه صاحب نظران عرصه حقوق را به خود جلب نموده است.مطابق ماده ۸ قانون جرایم رایانه ای جمهوری اسلامی ایران، هرکس به طور غیر مجاز داده های دیگری را از سازمانه های رایانه ای یا مخابراتی یا حامل های داده حذف، یا تخریب یا مختل یا غیر قابل پردازش کند محکوم به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده میلیون ریال تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات خواهد گشت. بلکه صرفا به بیان مصادیقی از جرم تخریب اکتفا نموده است و البته این خلا و مساله در قانون جرایم رایانه ای نیز مجددا تکرار گردیده است. در تبیین و تعریف جرم تخریب داده های رایانه ای ارکان دیگری نیز هستند که شاید بتوان گفت تا میزان کمی با مفاهیم جرم تخریب مرسوم، مشابهت داشته . بر اساس قوانین کنونی ایران اصل بر این است که مرجع صالح رسیدگی به جرائم سایبری مرجع محل وقوع جرم می باشد ولی در صورت عدم امکان تعیین محل وقوع جرم که اغلب موارد هم کار غیر ممکنی می باشد، محل گزارش یاکشف ملاک خواهد بود در میان محل گزارش و محل کشف اگر چه غالبا این دو محل یکی هستند ولی در صورت متفاوت بودن آنها حسب ماده ۱۹ مزبور اولویت با محل کشف و محل گزارش ناظر به زمانی است که جرم کشف نشده باشد.