منشایابی رسوبات جنوب میبد

    رسوب شناسی عبارت است از بررسی و مطالعه مواد رسوبی «سخت نشده و سخت شده» و تمام فرآیندهایی است که باعث تشکیل آن ها گردیده است. مطالعات رسوب شناسی عمدتا بر روی سه فاکتور ترکیب کانی شناسی، بافت و ساخت های رسوبی تکیه می نماید. شناخت رسوبات منطقه جنوب میبد می تواند بیانگر تحولات محیطی رخ داده در گذشته این دشت باشد. لذا در این پژوهش سعی گردیده که با استناد به روش های رسوب شناسی مثل دانه بندی رسوبات، مورفوسکوپی از یک طرف و استفاده از روش های تحلیل شیب و توپوگرافی به شناخت منشا این رسوبات مبادرت نمود. به منظور بررسی رسوب شناسی به برداشت رسوب از چهار ناحیه منطقه رگ ریز نیمه فعال، منطقه دشت رسی (نمونه اول و دوم) و منطقه پهنه ماسه ای در منطقه اقدام شده است. در نهایت پس از بررسی رسوبات مشخص گردید که نحوه قرارگیری همه منحنی های گرانولومتری رسوبات برداشت شده نشان دهنده این است که رسوبات در یک محیط آرام برجای گذاشته شده اند. همچنین مشخص گردید که مدیان پهنه ماسه ای از سایر نمونه ها کمتر می باشد که نشان دهنده ریزتر بودن دانه های رسوبی این نمونه نسبت به سایر نمونه ها می باشد. رسوبات پهنه ماسه ای و دشت رسی (نمونه اول) نسبت به سایر رسوبات برداشت شده منظم تر می باشند. بررسی شاخص های دانه بندی نهشته های رسوبی محدوده مطالعاتی نشان داد که نهشته های ماسه بادی دارای قطر میانگین بزرگتر از ۲۰۰ میکرون می باشند این پدیده بیانگر نزدیک بودن منشاء رسوبات نسبت به مناطق برداشت است. با توجه به هاله مانند و نیمه زاویه دار بودن دانه های کوارتز موجود در نمونه ها می توان اذعان نمود که فاصله برداشت تا رسوب گذاری در منطقه بسیار محدود (محلی) بوده و بیشترین رسوبات برداشت شده را مواد آبرفتی قدیمی و ریز دانه دشت سرپوشیده تشکیل می دهد که یک محیط خشک و بیابانی است.