بررسی گونه های عقرب در مناطق صعب العبور شهرستان های الیگودرز و سپیددشت در استان لرستان در سال۱۳۹۲

مقدمه: مطالعات مربوط به بیولوژی و اکولوژی عقربها در ایران با محدودیت شدیدی مواجهه است واین مطالعات می بایست با شناسایی زیستگاهها و فون عقربهای هر منطقه در کشور آغاز و با بررسی بیولوژی و اکولوژی آنها کامل گردد. هدف از این بررسی شناسایی و تعیین فون عقربهای مناطق صعب العبور و عشایری در استان لرستان بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی از ۲۱ منطقه عشایری صعب العبور شهرستانهای الیگودرز و سپیددشت با توجه به نوع بافت خاک و پوشش گیاهی نمونه گیری شد. اطلاعات مربوط به دما، رطوبت وارتفاع از سطح دریا محل مورد نظر یادداشت. جمع آوری عقرب ها به روش صید شبانه با استفاده از چراغ قوه ماوراء بنفش و عینک دید در شب، دو ساعت قبل از غروب آفتاب و ابتدای شب انجام شد. نتایج: در مجموع ۶۵۹ عقرب از دو منطقه الیگودرز و سپید دشت صید گردید که به دو خانواده همی اسکورپیونیده و بوتیده تعلق داشتند. از خانواده همی اسکورپیونیده: جنس همی اسکورپیوس لپتوروس و از خانواده بوتیده جنس های: بوتوتوس سلسی آی، مزوبوتوس اپئوس، آندرکتونوس کراسیکودا، ارتوکایروس ایرانوس و بوتاکوس ماکروسنتروس صید گردیدند.  نتیجه گیری: در این مطالعه خانواده بوتیده با ۵ گونه از تنوع و پراکندگی بالایی برخوردار بود. جنس بوتوتوس سلسی آی بیشترین وفور را در عقرب های این دو منطقه داشت. جنس همی اسکورپیوس لپتوروس در منطقه سپید دشت بیش از ۳۲ درصد عقرب ها را شامل می شد که با توجه به خطرناک بودن این عقرب بایستی آموزش های لازم به مردم منطقه داده شود.