پیش بینی میزان اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای، سرسختی روان شناختی و تحمل آشفتگی در پرستاران و کادر درمان شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹

مقدمه: شیوع ویروس کرونا و پیامدهای روانی ناشی از آن یکی از مهمترین وقایع اجتماعی بشر در قرن ۲۱ است که پرستاران با پیامدهای روان شناختی ناشی از آن رو به رو هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر رابطه راهبردهای مقابله ای، تحمل آشفتگی و سرسختی روان شناختی با اضطراب ابتلا به ویروس کرونا در پرستاران شهر کرمانشاه است. مواد و رو ش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جهت انتخاب حجم نمونه مطابق با جدول مورگان ۱۶۹ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انتخاب شدند و با کسب رضایت از آن دسته از پرستارانی که حاضر به همکاری در پژوهش بودند به پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن، تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) و سرسختی روان شناختی کیامرثی و همکاران (۱۳۸۳) و مقیاس اضطراب ویروس کرونا علیپور و همکاران (۱۳۹۸) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که مدل رگرسیونی استفاده شده معنادار است (۱۳/۴۳=F) و این مدل با ضریب تعیین ۰/۳۶ توان تبیین رابطه بین متغیرها را دارد. همبستگی چندگانه بین متغیرها نیز ۰/۳۹ (۰/۳۹=R) به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که راهبردهای مقابله ای، تحمل آشفتگی و سرسختی روان شناختی از عوامل موثر و مرتبط با اضطراب ویروس کرونا هستند که این نکته می تواند در مراکز بهداشت و درمان مورد توجه قرار گیرد. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود در زمان شیوع بیماری های نوظهور و همه گیر، جهت کاهش میزان اضطراب کرونا در پرستاران، راهبردهای مقابله ای، سرسختی روان شناختی و تحمل آشفتگی در جهت به کار بردن آن ها در زندگی شخصی خود بیش از پیش مورد توجه مدیران و مسئولین وزارت بهداشت قرار گیرد.