جایگاه آموزش تفکر سیستمی فردی در مدارس آینده

هدف مقاله بررسی ضرورت طراحی و تدوین برنامه های درسی برای آموزش تفکر سیستمی فردی به دانش آموزان در مدارس آینده است؛ که با تبیین مفهوم تفکر سیستمی فردی و ابعاد آن، به ارائه نمونه های عملی در زمینه آموزش مهارتهای تفکر سیستمی به یادگیرندگان می پردازد. روش مطالعه از نوع مطالعات اسنادی که با مرور نظاممند به استخراج متون و مفاهیم از منابع علمی پژوهشی پرداخته شده است. در این راستا به ابعاد تفکر سیستمی فردی برای آموزش و ضرورت کسب توانمندی درک روابط بین پدیده ها و پیچیدگیها، پویایی و آینده نگری و توانایی مدلسازی و تصمیم سازی های شایسته یادگیرندگان اشاره میشود؛ که آموزش این توانمندیها، مدارس آینده را پویا و ساختار آن را قدرتمند میسازد. بر حسب نتایج مطالعه لازم است رویکردهای فکری جدید در برنامه درسی مورد توجه قرار گیرد و همچنین با لحاظ به پیچیدگی نظامهای کنونی و شکلگیری تعاملهای گسترده بین انسانها، جوامع و پیچیدگی رفتارهای انسانی ضروری است توانمندیهای افراد در درک پیچیدگیها و برقراری تعامل مثبت با محیط افزایش یابد. دستیابی به این توانمندیها و مهارتها از مسیر فرایندهای آموزش و پرورش میگذرد. در این رهگذر آموزشی ضروری است تفکر سیستمی و ابعاد آن در برنامه های آموزش و پرورش در سطوح و پایه های متفاوت تحصیلی مورد توجه قرار گیرد.