رابطه خودشیفتگی و عزت نفس با پرخاشگری و مقایسه تحولی آن در دختران نوجوان

پژوهش حاضر از نوع همبستگی و علی مقایسه ای می باشد و هدف از آن بررسی رابطه سه ویژگی خودشیفتگی، عزت نفس و پرخاشگری و مقایسه این رابطه در ابتدا، میانه و انتهای نوجوانی بود. نمونه پژوهش حاضر ۵۳۱ دانش آموز دختر(راهنمایی= ۱۷۱ نفر، دبیرستان=۲۱۹ نفر و پیش دانشگاهی= ۱۴۱ نفر)،با دامنه سنی ۱۱ سال و پنج ماه الی ۱۷ سال و شش ماه بودند. این دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای ارزیابی آنها از مقیاس پرخاشگری اهواز(AAI)، مقیاس شخصیت خودشیفته(NPI) و مقیاس عزت نفس کوپراسمیت استفاده شد.داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحلیل ها نشان داد بین خودشیفتگی سازگارانه و عزت نفس، خودشیفتگی ناسازگارانه و پرخاشگری همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین بین خودشیفتگی، عزت نفس و پرخاشگری دختران در سه مرحله (ابتدا، میانه و انتهای نوجوانی) تفاوت معناداری وجود دارد این پژوهش پیشنهاد می کند که در مقابله با پرخاشگری نوجوانان، به جای تاکید بر خود شیفتگی ناسازگارانه، جهت گیری مداخلات بر اساس رشد ارزیابی مثبت از خود انجام شود.