بررسی میزان سخت رویی در دستیاران تخصصی پزشکی

هدف از این مطالعه تعیین میزان سخت رویی در دستیاران تخصصی به تفکیک رشته تحصیلی، سن، جنس، وضعیت تاهل و نیز تعیین رابطه سخت رویی با موفقیت تحصیلی بوده است. این مطالعه مقطعی بر ۱۹۴ دستیار که در سال دوم رشته های مختلف تخصصی پزشکی مشغول تحصیل بودند، به شیوه هدفمند انجام شد.به جهت اینکه دستیاران سال اول برخی رشته های تخصصی مجبور به گذراندن دوره داخلی یاMPH بودند، و عملا در رشته تخصصی خود وارد نشده بودند و دستیاران سال سوم وچهارم ارشد محسوب می شوند، دستیاران سال دوم به عنوان نمونه انتخاب شدند. این افراد پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه ۵۰ سوالی سنجش مقیاس سخت رویی کوباسا را تکمیل کردند، که مولفه های چالش، تعهد و کنترل را شامل می شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد میانگین نمره سخت رویی به طور کلی ۰۹/۱۱ ± ۹۱/۶۳ بوده که بهترین نمره اکتسابی ۱۰۰ و کمترین آن ۰ است. ۶/۲۴ درصد افراد در چارک اول و ۷/۲۵ درصد در چارک چهارم قرار گرفتند. دستیاران رشته های جراحی مغز و اعصاب، روان پزشکی و طب اورژانس بالاترین نمره در سخت رویی را داشتند. جنسیت با مولفه کنترل سخت رویی رابطه معنادار داشت (۰۰۹/۰(P=، به این ترتیب که مردان در این مولفه امتیاز بیشتری داشتند. نسبت به زنان بین سخت رویی و مولفه های تعهد و کنترل آن با تاهل نیز رابطه معنادار وجود داشت (۰۴/۰ P=،۰۰۲/۰P=،۰۰۵/۰ (P=.تعهد و داشتن فرزند نیز از نظر آماری معنادار بود(۰۱۴/۰(P=. با توجه به نقش مهم سخت رویی در تعدیل استرس، ایجاد دوره های آموزشی در جهت ارتقای سطح آن امری ضروری به نظر می رسد. به این ترتیب می توان دستیاران را در جهت اتخاذ شیوه های مقابله ای صحیح یاری کرد تا علاوه بر ارتقاء سطح بهداشت روانی، میزان رضایت شغلی و کیفیت مراقبت آنها از بیماران افزایش یابدو از میزان آسیب های روانی، جسمی و فرسودگی شغلی در آنها کاسته شود.