شناسایی و بررسی مجموعه های ماکروبنتوز سواحل جنوب غربی دریای مازندران (گیلان)

دریای مازندران بزرگ­ترین دریاچه جهان در بین کشورهای ایران، ترکمنستان، قزاقستان، روسیه و جمهوری آذربایجان قرار دارد. تاکنون مطالعات مختلفی برروی بنتوزهای دریای مازندران صورت گرفته که در عمق­های متفاوت در زمان­ها و مکان­های مختلفی از این دریاچه روی داده است. سواحل استان گیلان شامل سه بخش است­: سواحل غربی، سواحل مرکزی، سواحل شرقی. بنتوزها جاندارانی هستند که درنزدیکی یا روی کف اقیانوس­ها و دریاها زندگی می­کنند و به نوعی به بستر وابسته هستند. برخی از بنتوزها در داخل رسوبات و برخی نیز روی رسوبات یا در آب­های نزدیک کف زندگی می­کنند. تحقیق حاضر از آبان ماه ۱۳۸۸ تا مرداد ماه ۱۳۸۹ در ۱۰ماه  در طول سواحل جنوب غربی دریای خزر (استان گیلان) با انتخاب چهار ایستگاه: سفیدرود ، بندر انزلی ، لیسار، آستارا در عمق­های ۵/۰ تا ۱متر (نزدیک ساحل و کمی دورتر از ساحل) با ۹بار تکرار در هر ایستگاه به صورت ماهانه انجام شده است. طی چهار فصل نمونه­برداری در مجموع تعداد ۱۷۹۳۶ماکروبنتوز از چهار ایستگاه انزلی به تعداد ۷۶۹ عدد، سفید رود به تعداد ۱۶۴۳۵عدد، لیسار به تعداد ۴۹۰ عدد، آستارا به تعداد ۲۴۸ عدد، در استان گیلان جمع­آوری شد که پس از شناسایی ۱۹گونه شناسایی شده است.بیش­ترین فراوانی متعلق به ایستگاه مصب سفیدرود، کم­ترین فراوانی متعلق به ایستگاه آستارا بوده است. هم­چنین بیش­ترین فراوانی ماکروبنتوزها  درساحل استان گیلان  متعلق به خانواده Gammaridae  در مصب سفید رود بوده و بعد از آن بیش­ترین فراوانی متعلق به گونه Didacna longipes در ساحل انزلی بوده و کم­ترین  فراوانی ماکروبنتوزها درساحل استان گیلان  متعلق به گونه­های Hypania invalida، Anisus stud، Tinodes waeneri، Polycentropus flavomaculatus، Rhithropanopeus harrisii، Lubidura riparia، Ilybius fuluinosus بوده است.