بررسی اثر استفاده مجزا و همزمان از پیونددهنده های فسفاتی، سیلیکاتی و بوراتی بر خواص فیزیکی و مکانیکی دیرگدازهای یکپارچه منیزیا-کربن

دیرگدازهای منیزیا- کربن کاربردهای گسترده ای در قسمت های مختلف صنعت فولادسازی از جمله کنورتورها، کوره های قوس الکتریکی و پاتیل های فولادسازی دارند که به خاطر خواص دیرگدازی عالی آن ها می باشد. با توجه به اینکه در حوزه مواد دیرگداز کربنی بی شکل به خصوص مواد قلیایی در حال حاضر کاربردهای وسیع صنعتی وجود دارد، در پژوهش حاضر استفاده مجزا و همزمان از پیونددهنده های فسفاتی، سیلیکاتی و بوراتی در حضور آب و استفاده از سنگدانه های آجر دیرگداز منیزیا-کربن ضایعاتی مورد بررسی قرار گرفت و تغییرات خواص فیزیکی و مکانیکی حاصل از استفاده از این پیونددهنده ها به صورت مجزا و همزمان در دماهای مختلف ارزیابی شد. بدین منظور ترکیبات مختلفی تهیه و میزان دانسیته حجمی (BD)، درصد تخلخل ظاهری (%AP) و استحکام فشاری سرد (CCS) نمونه ها اندازه گیری و نیز مطالعات فازی و ریزساختاری با استفاده از آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی فلورسانس پرتو ایکس (XRF) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. نتایج نشان داد که در دمای پایین (°C ۲۰۰) استفاده از این پیونددهنده ها مخصوصا پیونددهنده های فسفاتی به صورت مجزا سبب بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی این دیرگدازها می شود و از این دیرگدازها برای تعمیر سرد پاتیل می توان استفاده کرد. در دمای بالا ( °C ۱۱۰۰) استفاده همزمان از سیلیکات سدیم و بوراکس در کنار یکدیگر باعث ایجاد فاز شیشه شده و این فاز با پر کردن تخلخل های موجود در ساختار باعث بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی این دیرگدازها شده است.