بررسی فیتوشیمیایی اسانس بذر گیاه Heracleum pastinasifolium C. Koch در ارتفاعات مختلف ارسباران

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ECOPH-2-3_004

تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1400

چکیده مقاله:

جنس Heracleum از تیره چتریان دارای بیش از ۷۰ گونه می باشد و معروف ترین گونه آن H. persicum به نام گلپر و به عنوان ادویه مورد استفاده قرار می گیرد. این جنس در ایران، آناتولی، ماورای قفقاز و عراق رویش دارد. به طور کلی ۱۰ گونه از این جنس در ایران رویش دارد که ۴ گونه آن بومی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی کمی وکیفی اسانس بذر گونه انحصاری (H. pastinasifoliumگلپر برگ شقاقلی) در ارتفاعات مختلف است. این گیاه از منطقه ارسباران  و از سه ارتفاع ۱۵۰۰ متر ۱۷۰۰ متر و ۱۹۰۰ متری جمع آوری گردید و با روش تقطیر با آب اسانس گیری شد. برای شناسایی ترکیب های اسانس از دستگاه های گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) استفاده گردید. بازده اسانس در ارتفاع ۱۵۰۰ متری ۱۴/۲ درصد، ارتفاع۱۷۰۰ متری ۵۲/۲ درصد و در ارتفاع ۱۹۰۰ متری ۹۳/۲ درصد گزارش گردید. مهم ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس ها در بذر به ترتیب در ارتفاعات ۱۵۰۰، ۱۷۰۰ و ۱۹۰۰ متری اکتیل استات (Octyl acetate) (۶/۷۳، ۳/۷۵، ۶/۷۶ درصد)، هگزیل بوتیرات (۸/۷، ۲/۹ و ۶/۹ درصد) و اکتانول (۱/۴، ۸/۴ و ۶/۵ درصد)بود. براساس نتایج حاصل از بازده اسانس، با افزایش ارتفاع میزان اسانس افزایش یافته است. همچنین میزان ترکیب های اصلی اسانس نیز  با افزایش ارتفاع افزایش یافته اند.

نویسندگان

مهدی میرزا

دانشیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران، ایران

مهردخت نجفپور نوایی

استادیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایران

زهرا بهراد

کارشناس ارشد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • خاتم ساز، م. ۱۳۷۷. فلور ایران. شماره ۲۴. موسسه تحقیقات ...
  • زرگری، ع. ۱۳۶۹. گیاهان دارویی (جلد چهارم). انتشارات دانشگاه تهران، ...
  • مظفریان، و. ۱۳۷۵. فرهنگ نام های گیاهان ایران. انتشارات فرهنگ ...
  • میرزا، م.، نجف پور نوایی، م. ۱۳۹۱. بررسی مقایسه ای ...
  • میرزا، م.، نجف پور نوایی، م.، بهراد، ز. ۱۳۹۳. بررسی ...
  • ۶.Adams R.P. ۱۹۹۵. Identification of essential oil components by gas ...
  • ۷.Anil, J.J., Karunakaran, V.P., George, V., and Sethuraman, M.G. ۲۰۰۷. ...
  • ۸.Davies, N.W. ۱۹۹۰. Gas chromatographic retention indices of monoterpenes and ...
  • Firuzi, O., Asadollahi, M., Gholami, M., and Javidnia, K. ۲۰۱۰. ...
  • ۱۰.Habibi, Z., Eshaghi, R., Mohammadi, M., and Yousefi, M. ۲۰۱۰. ...
  • ۱۱.Ozek, T., Ozek, G., Baser, K.H.C., and Duran, A.T. ۲۰۰۵. ...
  • ۱۲.Ozek, T., Demirci, B., and Baser, K.H.C. ۲۰۰۲. Comparative Study ...
  • ۱۳.Scheffer, J.J., Hiltunen, R., Aynehchi, Y., Schantz, M.V., and Svenden, ...
  • ۱۴.Sefidkon, F., Dabiri, M., and Hohammadi, N. ۲۰۰۴. Analysis of ...
  • ۱۶.Shibamoto, T. ۱۹۸۷. Retention indices in essential oil analysis: ۲۵۹-۲۷۴. ...
  • ۱۷.Tkachenko, K.G. and Zenkevich, I.G. ۱۹۹۳. The essential oil of ...
  • نمایش کامل مراجع