ترکیبات اسانس، خاصیت ضدباکتریایی و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس اکوتیپ های مختلف Nigella sativa L. در رویشگاه های مختلف ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 320
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-3-4_005
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1400
چکیده مقاله:
سیاه دانه (Nigella sativa L.) با داشتن ترکیباتی از جمله آلکالوئید، فلاونوئید و تانن یکی از بهترین منابع آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می رود. به همین منظور این مطالعه با هدف بررسی ترکیبات شیمیایی، خاصیت آنتی باکتریال و فعالیت آنتی اکسیدانی توده های مختلف این گیاه در سال ۱۳۹۳ در دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد اجرا گردید. در این آزمایش بذر این گیاه از رویشگاه های زراعی آن (لردگان، شهرضا، سمیرم، فلاورجان، مشهد، کاشمر و سبزوار) جمع آوری گردید. تهیه اسانس به روش تقطیر با آب و شناسایی ترکیبات شیمیایی اسانس با استفاده از دستگاه (GC/MS) انجام گرفت. ظرفیت آنتی اکسیدانی اسانس با استفاده از روش DPPH ارزیابی و با آنتی اکسیدان BHT مقایسه گردید. آزمون ضدباکتریایی به روش رقت سازی و علیه باکتری های گرم مثبت باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروباکتر آئروژینوزا و باکتری های گرم منفی، پرتئوس ولگاریس، پسودوموناس آئروژینوزا و اشرشیاکلی صورت گرفت. نتایج نشان داد که مهمترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس شامل آلفا -توجن، آلفا - پینن، بتا - پینن، پارا - سیمن، گاما - ترپینن، آلفا - ترپینئول و تیموکینون بوده که دو ترکیب تیموکینون (۶۶/۱۴ درصد) و پارا - سیمن (۳۷/۴۴ درصد) در دو منطقه سمیرم و لردگان بیشترین مقدار را نشان دادند. همچنین توده های مشهد و کاشمر بالاترین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی را نشان دادند و به ترتیب باکتری های سودوموناس آئروژینوزا، آنتروباکتر آئروژینوزا، پرتئوس ولگاریس و استا فیلوکوکوس اورئوس از حساسترین باکتری های این تحقیق، نسبت به عصاره گیاه بودند و توده کاشمر خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدباکتریایی و همچنین مهارکنندگی و کشندگی قابل ملاحظه ای نسبت به سایر توده ها از خود نشان داد.
نویسندگان
ندا محمدی ده چشمه
کارشناس ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
عبدالله قاسمی پیربلوطی
دانشیار، گروه گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
بهزاد آقابراری
استادیار پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، تهران، ایران
بهزاد حامدی
دانشیار، گروه گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :