بررسی تجارب زنان پناهنده از خشونت وتاب آوری

یکی از موضوعات مهم و جدید در حقوق بین الملل ، حقوق پناهندگان است که در عصر کنونی ، علی رغم پیشرفت های صنعتی ، رعایت اخلاق و حقوق انسانی نسبت به یکدیگر ضعیف شده و ستم و تجاوز به حقوق انسان ها، بویژه نسبت به زیردستان و ضعیفان ، بیش تر شده است.تجارب خشونت آمیز پناهجویان به خوبی شناخته شده است و ممکن است شامل خشونت در کشور مبدا نیز باشد،اردوگاه های پناهندگان، کشورهای بازداشت شده و به ویژه برای زنان و کودکان، در خانواده های خود قبل و بعد از اسکان مجدد ،انعطاف پذیری پناهندگان سابق در برابر خشونت ،اخیرا مورد توجه قرار گرفته است که توسط طیف وسیعی از آژانس ها در بسیاری از کشورها با ابتکار عمل برای مقابله با آنها در حال انجام است .تجارب خشونت در این جوامع، از جمله برنامه های پلیسی، خدمات پشتیبانی شهرک سازی،گروه های حمایت از جامعه و خدمات بقای شکنجه و تروما. این مقاله در موردیافته های اولیه یک پروژه کیفی بررسی رابطه بین زنان پناهنده ازخشونت و تاب آوری در زمینه اسکان مجدد در ارائه خدمات می پردازد و ممکن است بر آن تاثیر بگذارد.