جهت گیری های ارتباطی خانواده و پرخاشگری در دانش آموزان

مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین جهت گیری های ارتباطی خانواده و پرخاشگری در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی پرداخته است. روش: این پژوهش به لحاظ روش همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر مشهد در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که با در نظر گرفتن تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی ناحیه ۲ شهر مشهد با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۰۱ دانش آموز به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها در این پژوهش به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه های پرخاشگری (کودکان، نوجوانان، بزرگسالان) آیزنگ و گلین ویلسون (۱۹۷۵)، الگوی ارتباطات خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) انجام گرفت. و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر استفاده شد و در کلیه تجزیه و تحلیل های آماری این پژوهش از نرم افزار ۲۴-Amos و ۲۶-SPSS استفاده گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین جهت گیری های ارتباطی خانواده و پرخاشگری در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که بین جهت گیری های ارتباطی خانواده و پرخاشگری رابطه وجود دارد.