تاثیر عوامل انگیزشی- بهداشتی بر رضایت شغلی کارکنان

فردریک هرزبرگ روانشناسی بود که در سال ۱۹۷۵ تئوری دو عاملی بهداشتی- انگیزشی را ارائه نمود. تئوری هرزبرگ یک مجموعه ازعواملی که منجر به عدم رضایت شغلی می شود را مشخص نموده که این عوامل را بهداشت یا نگهدارنده معرفی می کند. وی همچنین مجموعه عواملی را که باعث ایجاد رضایت شغلی و انگیزه در شغل می شود، تحت عنوان عوامل انگیزش مطرح می نماید. رضایت شغلی دارای دو بعد جداگانه است. یکی از این ابعاد که به عامل بهداشت معروف است دربردارنده ویژگیهای محیطی شغل و جنبه های بیرونی مانند سرپرستی، حقوق، روابط بین فردی، شرایط و موقعیتهای کاری است. دومین بعد معروف به عوامل برانگیزانده است که در واقع عوامل وابسته به وظایف، محتوای شغل و جنبه های درونی آن و در بردارنده جنبه هایی مانند اهمیت دادن به پیشرفت، مسئولیت و رشد است. از آنجا که اثربخشی و موفقیت یک سازمان به عملکرد کارکنان و میزان رضایت آنها بستگی دارد، بررسی این مطالعه دارای اهمیت است، بنابراین مطالعه با هدف تاثیر عوامل انگیزشی- بهداشتی بر رضایت شغلی کارکنان به صورت ادبیات مروری انجام شده است و داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مقالات و کتب مرتبط داخلی و خارجی جمع آوری گردیده است، در مطالعه حاضر عوامل انگیزشی-بهداشتی متغیر مستقل و رضایت شغلی کارکنان متغیر وابسته است همچنین سعی شده موضوع انگیزش، رضایت و تبیین و تئوری دو عاملی هرزبرگ تشریح گردد و در انتها به نتیجه گیری و پیشنهادات پرداخته شده است.