بررسی مدل رشد درونزا در اقتصاد ایران

این مقاله، در ابتدا مروری بر مدل های رشد کلاسیک و نئوکلاسیک داشته و سپس به معرفی تئوری رشد درون زا می پردازد. بر اساس مدل های رشد درون زا، تغییرات دائمی در متغیر هایی از قبیل، نرخ های سرمایه گذاری فیزیکی، نرخ های سرمایه گذاری انسانی، سهم صادرات، حق مالکیت، حجم دولت و رشد جمعیت، باید منجر به تغییرات پایداری در نرخ های رشد گردد. پس از این مقدمه، رشد اقتصاد ایران و تغییرات آن طی سال های ۷۸-۱۳۳۸ برسی شده است و برای شناسایی اثر متغیر های اقتصادی، اجتماعی بر رشد اقتصادی نیز از مدل های VAR  استفاده شده است . نتایج به دست آمده نشان می دهد هر جا که به نیروی انسانی توجه گردیده، اثرات مثبت آن بر رشد واقعی  چه مستقیم و چه غیر مستقیم مشهود است.