ارزیابی عناصر معماری پایدار و نقش آن در خانه های سنتی ایران

تاریخ کهن معماری ایرانی دارای ارزش های پایداری است که طی یک تکامل تدریجی و انباشت تجربیات تااریخی چندهزار ساله به آن دست یافته است . با الهام از این اصول و ارزش ها در کنار استفاده مستمر از تجارب نوین علمی جهان می توان به مفهوم واقعی معماری پایدار ایرانی دست یافت. پرداختن به معماری پایدار، بدون شناختن معماری گذشتگان کامل نیست . معمار ایرانی با به همراه داشتن تجربه تاریخی و عقل جمعی معماران نسل های پیش از خود، به ساختمان به گونه ای جامع و همه جانبه می نگرد و در عین حال از هر گونه زیاده خواهی و زیاده روی پرهیز می کند .به خصوص معماری مسکونی ایران شامل ویژگی های ارزشمندی است که در طول زمان توانسته علاوه بر انعکاس مفاهیم متعالی معماری در کالبد خود و تکامل تدریجی آن، عوامل موثر اقلیمی را شناسایی کرده و به نحوی شایسته با خصوصیات اقلیمی آن سرزمین به تعامل بپردازد.هدف این مقاله ارزیابی معماری پایدار و نقش آن در خانه های سنتی ایران میباشد.در این مقاله که مطالب به روش توصیفی-تحلیلی گردآوری شده است در ابتدا مفاهیم مربوط به پایداری بررسی شده و سپس به نقش آن در خانه های سنتی میپردازیم.به نظر میرسد عنصر پایداری نقش مهمی را در ساخت خانه های سنتی ایران ایفا کرده است.