بررسی دو سبک زنتنگل و ارسی در گرافیک محیطی و تاثیر آن بر ارتقاء کیفیت بصری و فرهنگی فضای پایانه های مسافربری( فرودگاه، راه آهن، اتوبوسرانی)

شکل دهی به فضای شهر، فعالیتی است که به ذات برای هر کاربر فضای شهری خوشایند است و بقاء و پویایی فضای شهر را به ارمغان می آورد. پایانه های مسافربری یک فضای عمومی در شهر هستند که می توانند موجب پیشرفت و غنا و آرام سازی شهر گردند. بنابراین در صورتی که یک پایانه علاوه بر انتقال مسافران و حضور اجباری افراد در چنین مکان هایی باید به دنبال ایجاد بستری مناسب برای زندگی اجتماعی شهروندان نیز باشد. زیباسازی جوامع تاثیر فراوانی در سلامت ذهنی مردم دارد. مهم ترین ویژگی گرافیک محیطی ایجاد مناظر زیبای بصری در جامعه است. در گرافیک محیطی استفاده از رنگ، فرم، نور در فضا اهمیتی زیادی دارد، چنانچه با استفاده از تابش نور از طریق دریچه و شیشه های رنگی، نور فضای بیرونی را می توان وارد فضای داخلی قرار داد. دراین مقاله تحلیلی توصیفی و تطبیقی ابتدا دو سبک هنری زنتنگل و ارسی معرفی می شود و سپس به وجوه اشتراک این دو سبک در گرافیک محیطی فضای پایانه های مسافربری برای خلق آثار جدید بررسی می شود. پژوهش کاربردی حاضر به روش توصیفی تحلیلی و تطبیقی صورت گرفته و گردآوری اطلاعات آن به شکل کتابخانه ای و میدانی می باشد.