مکان سنجی توسعه ساختمان های دارای گواهینامه لیید در ایران

ایران کشوری است پهناور که دارای منابع غنی انرژی می باشد. شاید همین افزونی نعمت انرژی، سالیان سال، ما را در خوابی خوش از فراوانی، نگه داشته و باعث شده از مصرف بهینه و اصولی آن غافل بمانیم. با توجه به شاخص های مصرف انرژی و آمارهای ارائه شده میزان مصرف انرژی در ایران نسبت به میانگین جهانی باالا می باشد. با توجه به آمارها، می توان بیان کرد که به طور متوسط مصرف انرژی در ایران حدود چهار برابر میانگین جهانی می باشد و عامل اصلی در هدر رفتن انرژی ،ساختمان ها میباشند. سامانه های ارزیابی بی شماری امروزه پایداری و میزان همسازی ساختمان ها با شرایط محیطی را مورد سنجش قرار می دهند. این سنجش تنها از طریق شناخت دقیق زمینه و خصوصیات منطقه ای ممکن است. عدم شناخت و درک صحیح شرایط منطقه ای، نه تنها فرآیند ارزیابی را با اختلال مواجه می کند، که حتی به دریافت پاسخ های غلط از آن نیز منجر میشوند. هدف این پژوهش بررسی نقش شرایط منطقه ای و میزان تاثیرگذاری آن، در فرآیند تدوین، اولویت گذاری و وزن دهی معیارهای ارزیابی سامانه LEED است و می کوشد تا ضمن توصیف معیار های سامانه LEED و استفاده از این سامانه ملی ،در صورت ممکن راهکارهایی برای تعمیم بخشی از آن را در مقایسه با ساختمان های مسکونی بومی ایران لحاظ کند . این بررسی در دو بخش صورت میگیرد؛ بخش اول متکی بر مباحث فوق ، ضمن بررسی معیارهای سامانه لیید میزان رابطه و پیوند معیارها با شاخص های منطقه ای ساختمان های مسکونی بومی ایران و در بخش دوم ضرورت بهره گیری از سیستم وزن دهی، جهت اولویت گذاری معیارها را مورد بررسی قرار می دهد .