ارزیابی پارامترهای موثر در توسعه کلان شهر شیراز در یک دهه آینده (توسط تحلیل سلسله مراتبی AHP)

وجود جاذبه های متنوع در شهرها چون اماکن تاریخی، فضاهای سبز، مراکز فرهنگی امکانات ورزشی، تسهیلات مهمان نوازی، مراکز خرید و بازارها و ... جزء پارامترهای مهم شکل گیری گردشگری شهری و توسعه آن می باشد. امروزه در عصر حاضر، گردشگری شهری به صورت یک مسئله و فعالیتی مهم در مدیریت شهری و توسعه پایدار شهرها درآمده است، این فعالیت شهری تغییرات فضایی و کاربری های گسترده ای را برای شهرها بوجود آورده است. شیراز یکی از شهرهایی است که مانند هر کلان شهر دیگری بایستی در مسیر توسعه یافتگی حرکت کند. این شهر با توجه به داشتن توان های خاص برای توسعه گردشگری با استفاده از ساخت و توسعه پایدار شهری، مسیر توسعه یافتگی را کوتاه تر طی کرده است. در این پژوهش با معرفی پارامترهای مختلف موثر بر شناسایی فرایند توسعه اجتماعی – اقتصادی شهر شیراز و چشم انداز ده ساله آن بر اساس توسعه پایدار شهری با رویکرد مدیریت گردشگری، از تحلیل سلسله مراتبی(AHP) با مدل SPSS و ExpertChoice جهت رتبه بندی و شناخت مهمترین فاکتورها پرداخته شده است. جامعه هدف ۳۵ فرد حقیقی و حقوقی فعال در در سطح شیراز بودند که به عنوان خبرگان مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه این پژوهش نشان داد که مهم ترین عامل در بررسی فاکتورهای تاثیرگذار بر توسعه پایدار شهری با رویکرد مدیریت گردشگری از جنبه مدیریت ساخت فاکتورهای مرتبط با EVM (فاکتورهای مرتبط با هزینه های گردشگری) می باشد. این در حالی ا ست که کمترین امتیاز از آن فاکتورهای CPI (فاکتورهای مرتبط با تکنولوژی) شده است. همچنین در مورد زیرمعیارها نیز، به ترتیب هتل ها و مراکز اقامتی، رستوران ها و محل های تفریحی و حرم ها و امامزاده ها به خصوص حرم شاه چراغ و شکل و ظاهر بناهای تاریخی و طبیعی کاروان ها و تورهای مسافرتی به عنوان ۵ عامل مهم بر گسترش فعالیت و توسعه پایدار شهری با رویکرد مدیریت گردشگری از جنبه مدیریت ساخت (مطالعه موردی:شهر شیراز) می باشند.