ارائه مدلی برای تخصیص منابع انسانی به گروه های پروژه ای به منظور حداقل سازی تعارض

در ساختارهای ماتریسی گروه هایی برای اجرای پروژه ها از منابع سازمانی تشکیل می شود. برخی از این پروژه ها از لحاظنیاز به نوع تخصص مشابه هم بوده و افراد با تخصص های مشابه در آنها به کار گرفته می شوند. این افراد ویژگی هایشخصیتی متفاوتی دارند که در صورت عدم تطابق می تواند تعارض را در گروه افزایش داده و بهره وری را کاهش دهد. هدفاز این تحقیق ارائه مدلی برای تخصیص منابع انسانی به گروه های پروژهای به منظور حداقل سازی تعارض است. بدینمنظور ابتدا از افراد تست شخصیتی نئو گرفته می شود و ۵ مولفه شخصیتی برونگرایی، وجدانی بودن، بازبودن به تجربه،روان رنجوری و توافق به دست می آید. مطالعه کتابخانه ای نشان میدهد که هر یک از این ویژگی ها چگونه منجر به بروزتعارض می شود. سپس بر اساس واریانس بین گروهی و درون گروهی، تخصیص برای حداقل سازی تعارض انجام می شود.نحوه ساخت مدل برای تخصیص ۹ نفر در سه گروه به طور نمونه توضیح داده شده است.