اثر چند تیمار کودی در مقایسه با قارچکش ناتیوو در کنترل بلاست Pyricularia oryzae و افزایش عملکرد برنج

برنج (Oryza sativa L.) از خانواده گرامینه Poaceae، یکی از مهم ترین غلات در جهان است. تنش های زیستی و غیرزیستی هر ساله موجب کاهش عملکرد برنج می شوند. یکی از این تنش های زیستی، بیماری بلاست (Pyricularia oryzae Cavara) است. در پژوهش حاضر به منظور کنترل بلاست و افزایش عملکرد برنج، آزمایشی شامل مقایسه اثر چند تیمار کودی با قارچ کش ناتیوو طراحی شد. تیمارها شامل؛ قارچکش ناتیوو به میزان ( ۲۰۰ گرم در هکتار)، سیلیکات پتاسیم (یک لیتر در هکتار)، عصاره جلبک دریایی ۲/۵ لیتر در هکتار، کود زیستی حاوی قارچ Piriformospora indica ۵ کیلوگرم در هکتار و شاهد بودند. محلول پاشی تیمارها طی دو مرحله انجام گرفت. نمره دهی و یادداشت برداری از عکس العمل گیاه بر اساس روش مک ایل و بونمن ۱۹۹۲ از یک هفته بعد از اعمال تیمارها شروع شد. نتایج حاکی از اثربخشی کلیه تیمارها با درجه تاثیر متفاوت بودند. بیشترین اثر مربوط به ناتیوو با تیپ آلودگی صفر (فقدان آلودگی) بود پس از آن سیلیکات پتاسیم با نمره ۱/۴، عصاره جلبک دریایی با نمره ۲/۳ و کود زیستی با نمره ۲/۵ با استفاده از مقیاس ۲ تا ۴ قرار داشتند. نتیجه مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد تیمارها نشان داد صفات اندازه گیری شده در بین تیمارها تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین اثر در کنترل بلاست و افزایش عملکرد در تیمار ناتیوو و سپس در تیمار سیلیکات پتاسیم وجود داشت. تیمار عصاره جلبک دریایی و کود زیستی در رده های بعدی قرار داشتند. پایین ترین سطح کنترل بلاست و اجزای عملکرد در تیمار شاهد مشاهده شد. کاربرد سیلیکات پتاسیم در مقایسه با قارچکش ناتیوو به منظور کنترل بلاست و افزایش عملکرد برنج می تواند جایگزین مناسبی باشد.