رفتارسنجی الگوهای دمای سطوح فیزیکی مختلف در محیط زیست شهری(مطالعه‎ی موردی: شهر تهران)

در پژوهش پیش رو، داده­های دمای شش سطح مختلف شامل آسفالت، خاک، سیمان، سنگ، چمن و آب با به‎کارگیری سه دستگاه داده­نگار و شش سنسور تماسی از نوع PT۱۰۰، در بازه‎ی زمانی ۱۰ دقیقه­ای و در طول یک سال آماری (۲۰۱۲-۲۰۱۳)،از ایستگاه هواشناسی ژئوفیزیک دانشگاه تهران دریافت شد. سپس الگوی دمای آنها در طول شبانه‎روز و شرایط جوی مختلف (آفتابی، ابری، بارشی و بادی) استخراج شد. نتایج به­دست آمده نشان داد که در شرایط آرام و آفتابی، بیشترین دمای سطحی در طول روز به‎ترتیب مربوط به آسفالت، سیمان، خاک، سنگ، چمن و آب است. بیشترین اختلاف دمای سطوح با یکدیگر نیز در هنگام ظهر رخ می­هد، درحالی­که کمترین اختلاف دما بین آنها در ساعات طلوع و غروب به‎وقوع پیوسته است. همچنین، زمان ثبت بیشینه‎ی دما در سطوح با یکدیگر متفاوت بوده و به ویژگی‎های فیزیکی حرارتی آنها وابسته است. علاوه‎براین، بر مبنای نتایج به­دست ‎آمده الگوی دمایی سطوح در شرایط ابری، آفتابی و بادی سینوسی بوده، اما در شرایط ابری، دامنه‎ی تغییرات دما کمتر از شرایط آفتابی است و در شرایط بادی از نوسان‎های لحظه‎ای بیشتری برخوردار است؛ در حالی که در شرایط بارشی (برف و باران)، نه‎تنها الگوی دمایی سطوح کاملا متفاوت است، بلکه رفتار دمایی آنها نسبت به یکدیگر نیز در مقایسه با شرایط آفتابی متفاوت است.