تولید پلیمرهای پایدار از منابع تجدید پذیر زیست توده

کشف و توسعه پلیمرهای مصنوعی در قرن بیستم بی چون و چرا به عنوان یکی از مهمترین اختراعات انسانها برای بهبود کیفیت زندگی شناخته شده است. با توجه به تاثیر پلیمرها به عنوان یک منبع ضروری و نقش موثر و جایگاه ممتاز آنها در جوامع مدرن بشری باید این مواد نوظهور از دیدگاه توسعه پایدار به طور جدی مورد بحث و بررسی قرار بگیرند. توسعه پایدار یعنی نیازهای حال حاضر جوامع بشری بدون به خطر افتادن توانایی نسلهای آینده برای تامین نیازهای خود برطرف شوند. توسعه پایدار در واقع پل ارتباطی بین محیط زیست و مسائل اجتماعی و اقتصادی انسان است که تغییرات آب و هوا، تخریب زمین، اثرات گازهای گلخانه ای و کاهش منابع تجدیدناپذیر را نیز مد نظر قرار میدهد و سعی میکند روابط سیستم های انسانی و اکوسیستمها به منظور استفاده پایدار از منابع طبیعی در جهت تامین رفاه حال و آینده انسانها و اکوسیستمها به خوبی تنظیم و مدیریت شود. این مقاله قصد دارد تا نمای کلی پلیمرهای پایدار تولید شده از زیست توده تجدیدپذیر را با زمینه های خاص تحقیقاتی که شایسته یک بحث جامع هستند، ارائه دهد. از آنجا که پلاستیکها به طور فزاینده ای برای طیف وسیعی از کاربردها از کالا گرفته تا فناوریهای پیشرفته در حال فراگیر شدن هستند، کیفیت و سبک زندگی ما به رشد و استفاده از پلیمرها از منابع تجدید پذیر بستگی دارد. پیش بینی میشود که در آینده نزدیک پلیمرهای پایدار ساخته شده از زیست توده طبیعی به طور قابل توجهی جایگزین پلیمرهای مشتق شده از نفت خواهند شد. با توجه به کاهش سریع منابع نفتی و محدود شدن این منابع به مناطق جغرافیایی خاص در نهایت علم و فناوری پلیمر روزی از وابستگی به نفت خلاص خواهد شد. بنابراین، هدف اصلی این مقاله برجسته ساختن دستاوردها و تلاشها و ارائه چشم اندازی برای انتقال فناوری از پلیمرهای پتروشیمیایی به پلیمرهای پایدار ساخته شده از زیست توده به عنوان یک منبع تجدید پذیر است.