راهکارهای ارتقاء آموزش های الکترونیکی در نظام آموزش عالی ج.ا.ایران نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

استفاده ی موثر از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش و کار در محیط های آموزش الکترونیکی موسسات و دانشگاه های ج.ا.ایران مستلزم آن است که دانشجویان نقش های جدیدی را در فرایند یادگیری بپذیرند. ازجمله اینکه فراگیران بایستی جست وجوگران اطلاعات باشند و بتوانند درخصوص ارزش اطلاعات وسیعی که در شبکه ی جهانی اینترنت برای استفاده ی آنان موجود است به داوری و ارزشیابی بپردازند. در چنین شرایطی نقش آموزش دهندگان (اساتید هیات علمی) نیز از انتقال دانش و معلومات به تسهیل گر فرایند یادگیری تغییر می یابد بنابراین آموزش الکترونیکی مستلزم داشتن برنامه ها، سیاست ها، استراتژی ها، اهداف، روش ها و کلا الگوهای جدید در شرایط کنونی کشور است. این پژوهش، با توجه به اهمیت موضوع، در صدد بررسی و ارائه راهکارهایبهبود آموزش های الکترونیکی در نظام آموزش عالی جمهوری اسلامی ایران است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش اجراء توصیفی پیمایشی است. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه ی متخصصان و خبرگان حوزه ی تربیت و آموزش در دانشگاه های موصوف است. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در همین راستا در مقاله علمی-ترویجی حاضر با مدد از روش مطالعه ی توصیفی - تاریخی به انجام تحقیق مبادرت نموده ایم. همچنین بررسی مقالات و کتب مربوطه با رویکرد کیفی-زمینه ای انجام شده است. اطلاعات لازم برای این تحقیق از طریق جستجوی کتابخانه ای و بانک های معتبر اطلاعاتی داخلی (بررسی اسناد و کتب و نیز مراجعه به پایگاه های اینترنتی مختلف و فیش برداری) جمع آوری شده و به منظوردستیابی به دیدگاه های ژرف و عمیق نگری در موضوعات مرتبط با پژوهش، روش تحلیل، افزون بر روش تکیه بر موضوعات نظری، تحلیل سیستماتیک با هر دو رویکرد پهنان گر و ژرفانگر (محتوایی و اسنادی) می باشد