آموزش مجازی و شبیه سازی

یادگیری فرآیند دستیابی به دانش، مهارت ها، ارزش ها و توانایی تصمیم گیری است که منجر به تغییرات رفتاری می شود. همان طور که می دانیم عصر حاضر عصر فناوری است، ما از دنیای فیزیکی به دنیای مجازی می رویم و فناوری نقش مهمی در توسعه آموزش در سراسر جهان ایفا می کند. یادگیری الکترونیکی روشی موثر برای یادگیری با استفاده از وسایل الکترونیکی مانند تلفن همراه، رایانه، لپتاپ، تبلت و غیره است. استفاده از آموزش مبتنی بر شبیه سازی مجازی همچنان در حال گسترش است، زیرا سازمان ها روش های جایگزین را برای کاهش هزینه آموزش جستجو می کنند. در حالی که شبیه سازی مجازی به طور تجربی تایید شده است که در انتقال مهارت ها به محیط زنده موثر است، چیزی که هنوز ناشناخته است این است که احساس حضور فرد در شبیه سازی چه تاثیری بر عملکرد آنها دارد. در این مقاله به بررسی رابطه بین حضور و عملکرد در حین انجام یک کار روانی حرکتی در محیط مجازی می پردازیم. متغیرهای مستقل نمایش بصری و سطح تخصص بودند. متغیرهای وابسته حضور و عملکرد بودند. ما شواهدی از یک رابطه متوسط بین میزان حضور تجربه شده در شبیه سازی و عملکرد یک فرد در طول سه کارآزمایی آموزشی پیدا کردیم.