بررسی روند تغییرات کمی و کیفی آبزیرزمینی دشت شیبکوه (فسا) با استفاده از روش زمین آمار

امروزه با افزایش جمعیت و افزایش نیاز آب در بخش های مختلف کشاورزی، صنعتی، شرب و بهداشت، فشار زیادی به منابع آب زیرزمینی وارد شده است. در این تحقیق، روند تغییرات کیفی و کمی منابع آبزیرزمینی و روند خشکسالی در دشت شیبکوه (فسا) به عنوان یکی از مهمترین نقاط جمعیتی مورد بررسی قرار میگیرد. به منظور بررسی تغییرات کیفی منابع آب زیرزمینی از داده های کیفی دشت شیبکوه (فسا) در بازه زمانی ۱۳۸۱-۱۳۹۱ مربوط به منابع انتخابی شرکت سهامی آب منطقه ای شهرستان شد. و با نرم افزار آماری کیفی آب Aquachem این داده ها ارزیابی و روند تغییرات زمانی بررسی گردید. با استفاده از داده های مکانی و توصیفی و به کارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی، لایه های اطلاعات مکانی برای همه پارامترهای مکانی و توصیفی و به کارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی، لایه های اطلاعات مکانی برای همه پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت تهیه و بر روی هم منطبق گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت. و همچنین به منظور برآورد شدت و مدت خشکسالی اقلیمی از شاخص بارش استاندارد SPI و جهت بررسی روند افت سطح آب زیرزمینی از هیدروگراف بلند مدت چاه های پیزومتری موجود در دشت شیبکوه (فسا) استفاده گردید. نتایج بررسی تغییرات سطح آب زیرزمینی در ۴ دهه اخیر حاکی از روند نزولی آن بوده و متوسط افت سطح ایستابی در سالهای اخیر ۱ متر در سال می- باشد. همچنین نتایج حاصل از تغییرات کیفیت آب در دهه اخیر نشان داد که با افزایش تکرار خشکسالی و افت شدید سفره آب زیرزمینی، کیفیت آب زیرزمینی، خصوصا در بازه زمانی ۱۳۸۵ الی ۱۳۸۸ دارای روند نزولی بوده است. با توجه به نتایج میتوان گفت که تنها راه اساسی و اصولی جهت جلوگیری از عواقب خطرناک افت سطح ایستابی و کاهش کمیت و کیفیت منابع آب زیرزمینی، مصرف درست و قانونمند آب و جلوگیری از برداشت بیرویه آب زیرزمینی می باشد.