بررسی تنوع فیتوشیمیایی ترکیبات اسانس گونه دارویی Salvia sharifii Rech. f. & Esfand. در رویشگاه های مختلف استان هرمزگان
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 147
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-9-4_003
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1400
چکیده مقاله:
مریمگلی جنوبی با نام علمی Salvia sharifii Rech. f. & Esfand. یکی از گونههای چندساله و معطر اندمیک متعلق به تیره نعناع (Lamiaceae) میباشد که بهصورت خودرو در جنوب ایران رویش یافته و بهطور سنتی به عنوان ضدعفونی کننده، ضد اسهال، ضد التهاب، بادشکن، هضم کننده و مسکن استفاده میشود. در این تحقیق، در بهار سال ۱۳۹۸ و در مرحله گلدهی کامل، اندام هوایی سه جمعیت مختلف این گیاه از رویشگاههای طبیعی آن در استان هرمزگان شامل آبماه، قطبآباد و سیرمند، در محدوده ارتفاع از سطح دریا ۷۶۰ تا ۱۲۱۰ متر، جمع آوری شده و نمونهها در سایه و دمای محیط، خشک شدند. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب به وسیله دستگاه کلونجر با سه تکرار صورت پذیرفت و پس از اندازهگیری بازده اسانس (درصد وزنی به وزنی)، نوع و میزان ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس جمعیتها با استفاده از دستگاههای گاز کروماتوگرافی گازی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیفسنج جرمی (GC/MS) مشخص شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین بازده اسانس بهترتیب مربوط به جمعیت سیرمند (۱۴/۱ درصد) و جمعیت قطبآباد (۶۵/۰ درصد) بود. ترکیب غالب و مشترک در جمعیت های آبماه و سیرمند، لینالول و در جمعیت قطبآباد، المول بود. دومین ترکیب غالب در اسانس آبماه، قطبآباد و سیرمند بهترتیب اسکلارئول اکساید، آگاروسپیرول و هگزیل-۲- متیل بوتیرات بودند. در حالیکه سومین ترکیب غالب در جمعیت آبماه، هگزیل-۲- متیل بوتیرات بود، در دو جمعیت قطبآباد و سیرمند بهترتیب ترکیبهای هگزیل کاپریلات و هگزیل ایزو والرات بهعنوان سومین ترکیب غالب مشاهده گردید. وجود تنوع شیمیایی در بین جمعیتهای طبیعی مریمگلی جنوبی نشان داد ضمن تاثیر وراثت، این گونه دارای پتاسیل سازگاری بالایی نیز میباشد؛ بهطوریکه دامنه وسیعی از شرایط اقلیمی از قبیل درجه حرارت، ارتفاع و بارندگی در بین جمعیتهای مختلف وجود دارد که میتواند در راستای حفاظت و اهلی کردن درون و خارج از محل رویش این گونه در نظر گرفته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا یاوری
استادیار، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :