سنجش توسعه پایدار محله ای (مطالعه موردی : شهر خرم آباد )

تحلیل پایداری و وضعیت شاخصه ای پایداری در سطح محله­های شهری به عنوان رهیافتی جهت دستیابی به  توسعه پایدار شهری همواره یکی از اهداف مدیران شهری بوده است. بر این اساس هدف از این پژوهش  بررسی وضعیت توسعه پایدار محله­ای  در سطح محلات شهر خرم­آباد و به طور کلی شناخت وضعیت  متفاوت بین محلات  و نشان دادن سطوح  مختلف محلات از نظر شاخصهای توسعه­پایدار محله­ای بوده است. با توجه به نتایج حاصل از آزمون آنوا، در همه­ی شاخص­های توسعه­ی پایدار محله­ای (شاخص اجتماعی فرهنگی، اقتصادی، زیست ­محیطی، کالبدی)،بین محلات مورد بررسی از نظر تفاوت میانگین ها اختلافات معنادار است به عبارت دیگر در سطح معناداری آزمون فیشر برای هرچهار شاخص  برابر با ۰/۰۰۰ می باشد  و در سطح اطمینان ۰/۹۵ درصد کوچکتر از۰/۰۵ است بنابراین تفاوت معنی­ داری از نظر میانگین بین گروه ها وجود دارد  و همه محلات از نظر این شاخص­ها در وضعیت  متفاوتی قرار دارد. همچنین به منظور پاسخگویی به سوال پژوهش وجهت تعیین سطوح همگن توسعه ­پایدار محله­ای و رتبه­بندی محلات از نظر سطح برخورداری از شاخصهای توسعه­ی پایدار محله­ای از نتایج تحلیل خوشه­ای و آزمون توکی استفاده شده است.بر اساس نتایج حاصل از آن محله شیرخوارگاه دارای توسعه­ پایدار محله ­ای بالا در سطح ۳ (پایدار)، محله­ه ای ساحلی خواجوی، تفکیکی دلفان، شهدا، فازیک، علوی دارای توسعه­ پایدار محله­ ای  متوسط در سطح ۲(نیمه پایدار)، محله کرگانه، اسپستان شرقی و گل سفید دارای توسعه­پایدار محله­ای پایین در سطح  ۱ (ناپایدار) در محدوده مورد مطالعه می باشند.