تعیین نفوذپذیری مناطق استحصال آب باران با استفاده از شبیه ساز صحرایی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIRCSA-9-2_001
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1400
چکیده مقاله:
نفوذپذیری خاک یکی از مشخصات مهم در طراحی سامانه های سطوح آبگیر بوده و نقش اساسی در تعیین مساحت موردنیاز برای استحصال باران و آب موردنیاز گیاه دارد. میزان نفوذپذیری مناطق تحقیق برای ایجاد سطوح استحصال آب باران با استفاده از شبیه ساز باران صحرایی کامفورست تعیین شد. پس از انتخاب محل مناسب، سطح خاک به حالت اشباع درآمد و حدود یک روز بعد، آزمایش ها انجام شد. آزمایش های شبیه سازی در عرصه های دیم کاری دو منطقه ی شهر پیشکمر استان گلستان و مزرعهای در مجاورت ایستگاه تحقیقات سرارود در استان کرمانشاه، درشیب ثابت ۱۲ درصد و شدت های ۳۳، ۶۴ و ۱۱۰ میلیمتر بر ساعت به مدت ۱۵ دقیقه و در چهار تکرار انجام شد. پس از پایان هر آزمایش، حجم کل رواناب جمع آوری و میزان نفوذ از اختلاف ارتفاع رواناب و باران محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان داد با افزایش شدت باران از ۶۴ به ۱۱۰ میلیمتر بر ساعت، حجم رواناب در دو منطقه ی پیشکمر و سرارود به ترتیب ۱/۶ و ۷/۱۳ برابر افزایش یافته است. میزان نفوذپذیری در مقایسه با میزان باران در منطقه ی پیشکمر نشان داد با افزایش شدت باران از ۶۴ به ۱۱۰ میلیمتر بر ساعت، ۶/۱۶ درصد و در منطقه ی سرارود میزان نفوذ ۳/۲۵ درصد بیشتر شده است. مقایسه ی میزان نفوذ دو خاک نیز نشان می دهد که میزان نفوذ در منطقه ی سرارود بیشتر از خاک منطقه ی پیشکمر است. درنتیجه اطلاع از نفوذپذیری خاک ها، میتوان سطوح آبگیری طراحی کرد که سطحی متناسب برحسب نیاز گیاه به آب داشته باشد.
کلیدواژه ها:
Pishkamr ، Dryland ، Sararood ، Rainwater harvesting ، Field rain simulator ، Infiltration ، پیشکمر ، دیم زار ، سرارود ، سطوح آبگیر کوچک ، شبیه ساز صحرایی ، نفوذ
نویسندگان
رضا بیات
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
محمود عرب خدری
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
یحیی پرویزی
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
زهرا گرامی
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :