نقش جو عاطفی و الگوهای ارتباطی خانواده در پیش بینی آسیب های اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز

هدف اصلی این پژوهش تعیین نقش جو عاطفی و الگوهای ارتباطی خانواده در پیش بینی آسیب های اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز بود. به لحاظ هدف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز در سال تحصیلی ۹۸ - ۹۹ بود که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد ۲۶۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه جو عاطفی خانواده هیلبرن، مقیاس تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک و پرسشنامه آسیب های اجتماعی آقایی و تیمورتاش، استفاده شده است. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد محبت، تجربه های مشترک، هدیه دادن، تشویق، اعتماد و احساس امنیت قادر به پیش بینی منفی و معنادار آسیب های اجتماعی می باشند. اما ابعاد نوازش کردن و تایید کردن قادر به پیش بینی آسیب های اجتماعی نبودند. جهت گیری گفت و شنود قادر به پیش بینی منفی و معنادار آسیب های اجتماعی بود اما جهت گیری همنوایی قادر به پیش بینی معنادار آسیب های اجتماعی نبود.