تاثیر مکمل دانه کتان در جیره بر ترکیب اسیدهای چرب، خصوصیات کیفی اسپرم و برخی پارامترهای خونی در قوچ کردی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 311
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JASR-13-2_005
تاریخ نمایه سازی: 17 اسفند 1400
چکیده مقاله:
دانه کتان منبع غنی از اسید آلفا لینولنیک (امگا۳) با خاصیت آنتی اکسیدانی بالا می باشد، که می تواند در سنتز هورمون های جنسی و بهبود کیفیت اسپرم در گونه های مختلف نقش داشته باشد. مطالعه حاضر اثرات دانه کتان بر خصوصیات کمی و کیفی اسپرم و برخی پارامترهای خونی را بررسی می کند. در این تحقیق که در مدت ۱۲ هفته اجرا گردید ۱۵ راس قوچ نژاد کردی انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه شاهد دریافت کننده جیره پایه و گروه دوم که شامل جیره پایه و ۵ درصد دانه کتان و گروه سوم محتوی جیره پایه و ۱۰ درصد دانه بود. نتایج نشان داد که غلظت اسپرم، نسبت اسپرم زنده، تحرک کل و عملکرد غشای پلاسما در تیمار ۱۰ درصد دانه کتان در مقایسه با سایر گروه ها بیشتر بود (P<۰.۰۵). دانه کتان باعث افزایش درصد اسپرم با آکروزوم نرمال شد (P<۰.۰۱). با این حال، درصد اسپرم های غیر طبیعی پس از دریافت ۱۰ درصد دانه کتان و در پایان هفته ۱۲ در مقایسه با سایر گروه های مربوطه کاهش یافت (P<۰.۰۵). نتایج نشان داد که مکمل دانه کتان بر قطر بیضه اثری نداشت اما غلظت تستوسترون پلاسما را در گروه ۱۰ درصد نسبت به گروه شاهد افزایش داد (P <۰.۰۵). اثر افزودن مکمل دانه کتان، اثر زمان و اثر متقابل آنها بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز معنی دارنبود. جیره ۱۰ درصد کتان موجب افزایش معنی داری اسید چرب DHA (دوکوزاهگزاانوئیک DHA=Docosahexaenoic acid) در چربی اسپرم شد (P<۰.۰۵). نسبت اسیدهای چرب امگا سه به شش افزایش یافته و نیز نسبت اسیدهای چرب اشباع به اسیدهای چرب با چند باند مضاعف در گروه ۱۰ درصد در مقایسه با سایر گروه ها کاهش یافت (P<۰.۰۵). نتایج نشان داد که افزودن ۱۰ درصد دانه کتان به جیره پایه قوچ های کردی در خارج از فصل تولید مثل می تواند سبب بهبود کمی و کیفی شاخص های ازریابی اسپرم و در نهایت بهبود باروری آنها گردد.
نویسندگان
سعید فیروزه
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
امیرهوشنگ فلاح راد
گروه علوم درمانگاهی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
پژمان میرشکرایی
گروه علوم درمانگاهی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
عباس پرهام
گروه علوم پایه،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
محسن دانش مسگران
گروه علوم دامی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :