اثرات تنش شوری برروی برخی صفات فیزیولوژیکی در ارقام مختلف ایرانی چغندر قند

امروزه شوری از جمله تنش های محیطی می باشد که نه تنها انسان ها بلکه سایر موجودات جهان را تحت تاثیر قرار داده است .چغندرقند ازگیاهان شوری پسند بوده و واکنش های مختلفی را در مقابله با شوری نشان می دهد.در این تحقیق اثرات شوری بر روی برخی ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم از چغندر قند(جام و (IC در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت .تمامی گیاهان در دمای۲۵-۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۴۰ روز با محلول هوگلند آبیاری شدند وسپس گیاهان در مرحله هفت برگی تحت تیمار شوری در چهار سطح (۰و۵۰و۱۰۰و۱۵۰)میلی مولار قرار داده شدند. بیشترین میزان سطح شوری موجب کاهش معنی دار پارامترهای فلئورسانس , محتوی نسبی کلروفیل و هدایت روزنه ای شد. تنش شوری با کاهش پارامتر های فلئورسانس کلروفیل وآسیب به دستگاه فتوسنتزی موجب کاهش معنی دار کارایی فیتوسیستم II شد. همچنین تنش شوری توسط عواملی مختلف مانند تنش اسمزی و آنزیم کلروفیلاز بر روی تیلاکوئید کلروپلاست اثر تخریبی داشت که موجب تخریب کلروفیل ودر نتیجه موجب کاهش محتوی نسبی کلروفیل گردید.افزایش شوری موجب کاهش معنی دار در میزان هدایت روزنه ای شد. گیاه چغندر قند دارای مکانیزم هایی برای کنترل شوری می باشد به عنوان مثال هورمون آبسیزیک اسید که باتاثیر برروی سلول های نگهبان موجب بسته شدن روزنه ها می گردد. .همچنین بسته شدن روزنه ها با کاهش معنی دار هدایت روزنه ای در ارتباط می باشد.