تاثیر تسطیح لیزری برکارآیی آبیاری و عملکرد محصول گندم در دشت داراب
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 230
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NACONF11_026
تاریخ نمایه سازی: 17 اسفند 1400
چکیده مقاله:
کمبود آب و کاهش تدریجی منابع آب با کیفیت مناسب ، از مهمترین عوامل محدود کننده تولید محصولات زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک نظیر ایران به شمار می رود. از این رو پژوهش در زمینه بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزی ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش در دشت داراب، تاثیر تسطیح لیزری بر کارآیی آبیاری و عملکرد محصول گندم در سال زراعی ۸۸-۸۷ مورد بررسی قرار گرفت . این تحقیق در ۴ قطعه زمین زراعی در روستاهای مادوان (M) و بختاجرد (B) از توابع شهرستان داراب به انجام رسید. در هر روستا دو تیمار، یک تیمار تسطیح نشده B) و (M و یک تیمار تسطیح لیزری شده ( B* و (M* انتخاب گردید و در هر تیمار ۵ تکرار در نظر گرفته شد. پارامترهای عملکرد محصول ، میزان آب مصرفی ، زمان آبیاری و م یزان نفوذ عمقی رطوبت اندازه گیری شدند و در نهایت بازده مصرف آب ( (WUE و ضریب یکنواختی کریستیانسن ( (CU و یکنواختی توزیع آب ( (DU محاسبه گردید. براساس نتایج بدست آمده در این تحقیق ، عملکرد محصول در تیمارهای B* و M* به ترتیب ۲/۱۱ و ۱۸ در صد نسبت به تیمارهای B و M افزایش داشته است . در زمینه آب مصرفی کاهش ۲۴ و ۲۱ درصدی میزان آب مصرفی در تیمارهای B* و M* نسبت به تیمارهای B و M را شاهد بودیم . تسطیح لیزری بر زمان صرف شده برای آبیاری در مزرعه تاثیر گذاشت به گونه ای که زمان آبیاری در تیمارهای B* و M* به ترتیب ۲۷ و ۱۹ درصد نسبت به تیمارهای B و M کاهش داشته است . همچنین در زمینه یکنواختی توزیع آب در مزرعه نیز افزایش ۹۷/۱۲ و ۰۸/۱۱ درصدی در تیمارهای B* و M* در مقایسه با تیمارهای B و M را شاهد بودیم . بازده مصرف آب در تیمار M از ۹۹/۰ به ۴۸/۱ در تیمار M* و در تیمار B از ۰۵/۱ به ۵۴/۱ در تیمار B* در حالت بدون بارندگی افزایش یافته است . راندمان های کاربرد آب در مزرعه بدون احتساب بارندگی در تیمارهای M* و B* به ترتیب ۵۹/۲۴ و ۵۴/۲۸ درصد نسبت به تیمارهای M و B افزایش نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور اسفندیاری بیات
استاد یار بازنشسته مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس