ارزیابی اقتصادی- اجتماعی طرح صیانت جنگلهای زاگرس (مطالعه موردی: جنگلهای منطقه کامفیروز در استان فارس)

جنگلهای زاگرس وسیع ترین سطح اکوسیستم جنگلی کشور است که از نظرمساحت، در مقام اول و از نظر درجه اهمیت پس از جنگلهای هیرکانی قراردارند. با توجه به رشد جمعیت وافزایش تقاضای بهره برداری از عرصه های جنگلی و به دنبال آن افزایش تخریب جنگلها، محققان دریافتند تنها با یک طرح جنگلداری مشارکتی می شود درکنار توجه به مسائل زیست محیطی، شرایط اجتماعی قتصادی مردم محلی را نیز در نظربگیرند. با توجه به تجمع بخشی ازجمعیت کشور در دامنه های رشته کوه زاگرس و تخریب بیش ازپیش جنگلهای زاگرسی، اقدام به تهیه و اجرای طرح جنگلداری چندمنظوره صیانت از جنگلهای زاگرس شده است. ازآنجایی که منطقه کامفیروزدراستان فارس نیزاز تجمع جمعیتی و بهره برداری های متعددی از جنگلهای مذکور بی بهره نیست، تحقیق حاضربامشارکت بهره برداران ومدیران اجراییطرح صیانت به صورت پیمایشی و با استفاده از روش های مصاحبه، پرسشنامه و استفاده ازنظرات ۳۲۴ نفرافراد بومی و ۳۰ نفراز کارشناسان طرح انجام شده است. نتایج تحقیق در چهار بخش اقتصادی، اجتماعی، آموزش و ترویج و وضعیت کمی و کیفی جنگلها نشان داد بجز در میزان ارائه خمات دولتی در میزان مشارکت مردم اجرای طرح، میزان موفقیت مدیران ، برنامه های آموزشی ترویجیدررابطه با محصولات فرعی جنگل، صنایع دستی و گیاهان دارویی- صنعتی، درگروه ساکنان طرح، قبل و بعد ازاجرای طرح اختلاف معنیداری درسطح اطمینان ۹۵ % وجود دارد که حاکی از وجود اختلاف نظر در اجرای طرح بین کارشناسان دخیل در طرح و ساکنان طرح است .