الکتروریسی ژلاتین

نانوتکنولوژی علم و مهندسی مواد ی است که حداقل یکی از ابعاد جسم مورد نظر کمتر از ۱۰۰ نانومتر باشد. نانوالیاف به دلیل نسبت سطح به حجم بالا، دارای خواص منحصر به فردی مانند استحکام مکانیکی برتر و تخلخل بالا هستند. تکنیک های مختلفی برای آمادهسازی نانوالیاف وجود دارد. که الکتروریسی از هر نظر روش خوبی به شمار می رود. ژلاتین از هیدرولیز جزئی کلاژن بدست می آید. و یک پلیمر محلول در آب است . ژلاتین به عنوان یک پلیمر طبیعی به دلیل زیست سازگاری ، زیست تخریب پذیری و هزینه کم ، با موفقیت الکتروریسی می شود که یکی از مهمترین پروتئین های الکترواسپون به شمار می رود. فرآیند الکتروریسی یکی از راحت ترین و موثرترین روشها برای تهیه الیاف ژلاتین در مقیاس نانو است که می تواند یک حصیر نبافته بسیار متخلخل با نسبت سطح به حجم و تخلخل بالاتولید کند. داربست های ژلاتینی الکتروریسی شده برای انواع کاربردهای زیست پزشکی مانند، بازسازی استخوان ، مهندسی بافت پوست ، مهندسی بافت عصبی ، مهندسی بافت قلب ، داربست لوله ای ، تحویل دارو و غیره مهندسی شده اند.