تدوین چارچوب و طراحی پیاده راه شهری با مشارکت مردم (نمونه موردی: خیابان حکیم نزاری در شهر بیرجند)

طراحی فضای شهری علم و هنری است چند وجهی که تمامی وجوه آن با مشارکت مردم شکل می گیرد. این مردم هستند که فضایی را نیازمند طراحی کرده و به آن معنا می بخشند. حال همین مردم جذب فضایی می شوند که به آن تعلق دارند و برایشان خاطره گذشته را تداعی می کند. حال آنکه سلطه تدریجی حرکت سواره بر فضاها و معابر شهری ایران، برنامه ریزی و طراحی شهری را نیز از مقیاس ها و نیازهای انسان پیاده دور ساخته و در نتیجه، از ارزش ها و جاذبه های اجتماعی و فرهنگی فضاهای شهری کاسته و تداوم چنین روندی سبب شده، حیات مدنی فضاهای شهری کم رنگ و فاقد سرزندگی و نشاط شود . از طرفی طرح هایی که در کشور ما انجام می شود، اغلب بدون مشارکت مردم و صرفا طبق نظر کارشناسان طرح صورت می پذیرد که این عامل سبب عدم استقبال مردم از اکثر پروژه های شهری شده است. هدف از انجام این تحقیق، ارتقاء کیفیت فضای شهری خیابان حکیم نزاری شهر بیرجند از طریق تبدیل آن به پیاده راه شهری است که با کمک مردم طراحی شود. روش تحقیق این پژوهش از حیث هدف، کاربردی است و از حیث روش، کیفی به حساب می آید. چارچوب نظری با استفاده از روش کتابخانه ای و مرور ادبیات مربوطه انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از ابزارهای میدانی نظیر پرسشنامه نیمه ساختار یافته و مصاحبه با کاربران خیابان حکیم نزاری شهر بیرجند (شامل ساکنین، عابرین وکسبه ها)، همچنین مشاهده و برداشت های میدانی صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک سوات انجام شد. از مهمترین نتایج تحقیق می توان به ایجاد هویت شهری در بیرجند، رونق تعاملات اجتماعی و افزایش سطح رضایتمندی مردم از طریق این مهم اشاره کرد.