نقش برنامه ریزی منابع انسانی و مدیریت استراتژیک در مدیریت بحران شهرداری تهران

خلاصه بیشتر مدیران بر ارتباطات و روابط عمومی به عنوان یک استراتژی واکنشی متمرکز شده اند. در حالی که اعتبار شرکت با سهامداران، رفاه مالی و بقا همه در معرض خطر است، آسیب های احتمالی به اعتبار می تواند ناشی از مدیریت واقعی مسئله بحران باشد. علاوه بر این، ممکن است شرکت ها از آنجا که گروه مدیریت ریسک آنها تشخیص می دهد که بحران به اندازه کافی از نظر آماری دارای اهمیت است راکد بماند. از طرف دیگر، رهبری بحران بلافاصله هم به خسارت و هم در مورد شرایط فعلی و آینده شرکت و همچنین فرصت های بهبودی پرداخته است. بدیهی است که مدیران نمی توانند در برابر همه نوع بحران آمادگی داشته باشند. با این حال اگر آنها به مدیریت بحران به عنوان یک بخش جدانشدنی از مسئولیت مدیریت استراتژیک خود معتقد باشند، احتمال اینکه سازمانهایشان گرفتار بحران شود تاحد زیادی کاهش می یابد. توجه به مدیریت بحران و ارتباط آن با برنامه ریزی تکنیکی و عملیاتی بسیار مهم است. دراین مقاله به روش مروری به آن پرداخته شده است تا نقش برنامه ریزی منابع انسانی و مدیریت استراتژیک در مدیریت بحران شهرداری تهران مشخص شود.