سنجش از دور برای برنامه ریزی های کاربری زمین

دیباچه انسان برحسب نیاز چهره زمین را برای فعالیت ­های مختلف تغییر شکل می­ دهد. جهت گسترش برنامه ­ریزی­ های آینده، داشتن اطلاعات قابل اندازه ­گیری از این فعالیت­ ها، ضروری است در این مقاله از سه شیوه اشکال هندسی، نظریه رشد و نظریه مدل علمی و نظریه نرخ رتبه­ بندی جهت تعیین مساحت زیر ساختمان رفته در سال ۲۰۰۱ میلادی استفاده می­ شود. شکل و مساحت زیرساختمان رفته ۱۳ مکان از ناحیه تانی در آندراپرادش از طریق شبیه ­سازی و تلفیق برآورد می­ شوند تا از طریق شیوه رتبه ­بندی مساحت زیر ساختمان رفته آینده تعیین گردد. متغیرهای موثر در رشد زمین، شناسایی می­ شوند تا از طریق مدل علمی مساحت زیرساختمان رفته آینده تعیین گردد. از میزان مساحت و میزان تاثیرگذاری به عنوان داده، در شیوه توافق استفاده می­ شود.   پیشگفتار فعالیت­ های ترکیبی نتیجه تجمع تصمیمات انفرادی است. این تصمیمات جهت تامین برخی از اهداف از میان برخی موانع گرفته می­ شوند. همین طور تغییر کاربری زمین در ناحیه مورد مطالعه نیز نتیجه تصمیمات انفرادی است. هر یک از این ها جهت برآوردن برخی از اهداف از میان برخی از موانع و جاذبه­ های کاربری زمین گرفته می­ شوند. علاوه بر اینها رشد زمین به گسترش تاریخی ناحیه مورد مطالعه، اهمیت، جاذبه و پتانسیل آن و تسهیلات ارائه شده به انواع فعالیت ­های کاربری زمین بستگی دارد. معمولا برنامه­ ریزی کاربری زمین از طریق مدل انتقال به وسیله تهیه اطلاعات برای موارد فوق الذکر صورت می­ گیرد. در مدل انتقال، برنامه ­ریزان تقاضای مسافرت یک ناحیه را برآورد می­ کند این تقاضا تقریبا نیاز به زمین فعالیت­های مختلف را ارائه می ­دهد. بنابراین برنامه­ ریزان به این عقیده رسیده­ اند که کاربری زمین و برنامه­ ریزی مسافرت با هم بستگی دارند. طراحی مناسب تقاضای مسافرت برای آینده، برنامه ­ریزان را جهت استفاده بهینه از زمین و برای انواع فعالیت­ ها کمک می­ کند. در مطالعه جاری نگارنده شیوه جدیدی را برای تعیین مساحت زیر ساختمان رفته به غیر از مدل انتقال پیشنهاد می ­کند. اطلاعات موردنیاز از این شیوه شامل اطلاعات هندسی، میزان مساحت زمین­ ها و میزان تاثیرگذاری متغیرها بر فعالیت ­های زمین است.