ضرورت توانمندسازی آموزشی منابع انسانی به عنوان یک فرایند الزامی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 179

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MMICONF10_091

تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1400

چکیده مقاله:

اهمیت منابع انسانی، برای بقا در یک محیط پیچیده و چالش برانگیز، بر هیچ کس و هیچ سازمانی پوشیده نیست، و بنابراین همیشه نیاز به تامین نیروی قابل و خلاق هست. توانمندسازی و توسعه منابع انسانی یک رویکرد مدیریتی است که بوسیله آن کارکنان، توانمند و قادر می شوند تا تصمیمات خود را بگیرند و در تصمیمات مشارکت داشته باشند. آنچه که مهم است این است که برای تقویت منابع انسانی، روش های پرداخت هزینه برای آموزش نیروی انسانی و بهبود منابع انسانی، نه تنها برای آموزش فنی هستند بلکه برای توسعه نیز می باشند. هدف اصلی پژوهش حاضر ضرورت توانمندسازی آموزشی منابع انسانی به عنوان یک فرایند الزامی با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با تاکید عوامل موثر در گرایش مخاطبان تهرانی به برنامه های شبکه های رسانه ملی می باشد. نتایج این تحقیق در چهار حوزه«ویژگی های نیروی انسانی توانمند»، «عملکرد و ضرورت آموزش های مهارتی در تربیت نیروی انسانی توانمندسازی»، «موانع و مشکلات پیش رو» و «راهکارهای بهینه سازی» این گونه آموزش ها، ارائه شده اند. همچنین مشخص شد که آموزش تنها وسیله همگام بودن با تغییرات سریع سازمان در شئون مختلف است. از میان عوامل تولید، بی شک نیروی انسانی به عنوان اساسی ترین عامل، نقش کلیدی در تولید کالا و خدمات دارد. نیروی انسانی کارآمد را می توان مهم ترین سرمایه یک سازمان دانست. ازاین رو هر فرایندی که موجب ارتقای توانمندی نیروی انسانی متناسب با نوع کار و فعالیت گردد، فرایندی سرمایه افزا می باشد که نتیجه آن به طور مستقیم در کیفیت و کمیت تولید ظاهر می شود. آموزش، فرایندی است که این نقش محوری را بر عهده دارد. بنابراین اگر گفته شود آموزش کلید توسعه است، بر حقیقتی کتمان ناپذیر تاکید شده است. آموزش های مختلف در هر سازمان، به منظور ارتقای سطح دانش، مهارت کاری، بهبود و توسعه رفتار کارکنان، و کارایی بیشتر سازمان از اهمیت زیادی برخوردار است. شمول این دستاوردها گسترده و دانشگاه ها را نیز در بر می گیرد.

نویسندگان

فائزه برپا

گروه روابط عمومی(گرایش الکترونیک)، دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد ۴۱