تشخیص لترال پریودنتال سیست به کمک ایمونوهیستوشیمی

مقدمه: لترال پریودنتال سیست (LPC) کیست ادنتوژنیک رشدی نموی غیرشایعی است که با آنکه ویژگیهای کلینیکی و میکروسکوپی مشخصی دارد ولی گاها افتراق آن از رادیکولار سیست (RC) و ادنتوژنیک کراتوسیست (OKC) براحتی امکانپذیر نمی باشد و نیازمند استفاده از رنگ امیزی ایمونوهیستوشیمی می باشیم. هدف: در این مطالعه به تفصیل به بررسی فراساختاری و ایمونوهیستوشیمی LPC پرداخته می شود. روش مطالعه: جستجوی الکترونیکی در PubMed (MEDLINE)، Scopus و Google انجام شد. کلمات کلیدی بر اساس عبارات Medical Subject Heading (MeSH) انتخاب شدند. مطالعات محدود به انتشارات انگلیسی زبان بود و این مطالعات با جستجوی کلیدواژه های زیر بازیابی شدند: ایمونوهیستوشیمی، کیستهای ادنتوژنیک، لترال پریودنتال کیست.تجزیه و تحلیل و بحث: عدم بیان P۵۳، Ki-۶۷ و Proliferating Cell Nuclear Antigen (PCNA) در LPC و در مقابل بیان بالای این مارکرها در OKC گزارش شده است. همچنین بیان سایتوکراتین ۱۹ در LPC و عدم بیان این مارکر در OKC به افتراق آنها کمک می کند. همچنین LPC را از RC بواسطه بیان کراتینین ۱۷ در LPC و عدم بیان آن در RC می توان افتراق داد. همچنین مشخص شده که در LPC بیان کراتینین ۱۳، ۱۴و ۱۸، Perlecan، UEA-I Lectin binding و MIB۱ مثبت است درحالیکه بیان کاسپاز ۳، CD۵۶ و Calretinin منفی بود. نتیجه گیری: بدین ترتیب می توان گفت که در صورت عدم دستیابی به تشخیص دقیق هیستوپاتولوژیک LPC، ایمونوهیستوشیمی می تواند کمک کننده باشد.